در برابر افرادی که به ما بی احترامی و توهین می کنند چکار کنیم؟
تقریبا هیچ فردی وجود ندارد که در زندگی اش با توهین از سوی دیگران روبرو نشده باشد. خودم (حامد متین) بارها و بارها با این مسئله روبرو شده ام. یکی از این خاطرات بسیار برایم تلخ بود.
خاطره ای تلخ از یک توهین :
زمانی که اول دبیرستان بودم، مبصر کلاس شدم. روزی مدرسه در نظر داشت برای والدین دانش آموزان جلسه ای بگذارد. دعوت نامه هایی جهت این کار تهیه شد. این دعوت نامه ها را جهت توزیع بین دانش آموزان به دست مبصر هر کلاس سپردند. من آن روز دعوت نامه ها را بین بچه ها تقسیم کردم. اما عده ای غایب بودند و قرار شد فردا به دست آنها برسانم. اما متاسفانه فردای آن روز فراموش کردم و دعوت نامه ها در کیف مدرسه ام بدون اینکه به دست غایبان دیروز برسد باقی ماندند.
چند هفته بعد روزی یکی از دوستانم ( دوست که چه عرض کنم) دعوت نامه ها را که هنوز در کیفم بودند بیرون آورد. و آنها را بین همان غایبانی که فراموش کرده بودم بین آنها توزیع کنم، تقسیم کرد. یکی از آن غایبان این دعوت نامه را به پدرش داده بود. و پدرش از اینکه از ماجرای جلسه انقدر دیر مطلع شده بود عصبانی شده و با ناظم و مدیر مدرسه جر و بحث کرده بود.
در ایام امتحانات بودیم و من سر جلسه امتحان بودم. در همان زمان برگزاری امتحان، ناظم مدرسه به سراغم آمد و جلوی بچه ها هر چه از دهانش درآمد به من گفت. نمی دانم چطور شد که باقی سوالات را امتحان را پاسخ دادم و چگونه به خانه برگشتم. فقط یادم هست که آنچه مرا به خانه برد پاهایم بودند. چرا که از نظر ذهنی انقدر آشفته بودم که فکر می کنم آدرس خانه را گم کرده بودم.
احتمالا برای شما هم پیش آمده :
به احتمال قوی برای شما هم پیش آمده که از طرف فردی، اینچنین مورد بی احترامی و توهین قرار گرفته باشید. اما بیشتر از خود توهین، آنچه اهمیت دارد واکنش ما در برابر رفتار افرادی است که به ما توهین می کنند.
پیشنهاد می کنیم که از مقاله زیر دیدن کنید :
چرا واکنش ما دربرابر توهین آنقدر اهمیت دارد؟
ما هر اندازه که کارمان را درست انجام دهیم و مراقب رفتارمان باشیم بازهم ممکن است از طرف یک انسان عصبانی و حتی به زعم خودمانی یک انسان مشکل دار مورد اهانت قرار بگیریم. پس قطعا نمی توانیم دیگران را کنترل کنیم. روی آنچه که کنترل هم نداریم پس نمی توانیم مسلط شویم. تنها و تنها چیزی که ما روی آن کنترل کامل داریم رفتار و واکنش خودمان است. پس بهترین واکنش و رفتار در مقابل این توهین ها، کنترل و تسلط روی خودمان است.
اما سوال اصلی اینجاست :
در برابر توهین دیگران چگونه رفتار کنیم؟
لازم به ذکر است که منظور از توهین همواره بی احترامی مستقیم و بد و بیراه نیست. گاه یک تیکه زشت، طعنه ناراحت کننده می تواند یک توهین باشد. پس راهکار من که در یک فایل صوتی به آن اشاره کرده ام در مورد توهین، طعنه، تیکه، بی احترامی، بد و بیراه و فحش نیز مصداق دارد و کاربردی است. این راهکار دقیقا همان کاری است که افراد با عزت نفس در مواجه چنین رفتاری از سوی دیگران در پیش می گیرند.
باسلام من ا مروز به ام بی احترامی شد اما از ترس دعوا واعتماد به نفسی که داشتم نتونستم جوابش رو بدم خیلی نگرانم که کسی میخواد در بیرون بی احترامی به ام بکنه نمی تونم جوابش رو بدم از ترس اینکه باش درگیر به ام ونتونم از نظر فیزیکی از خودم دفاع کنم حق هم به من است
باسلام من مروز به ام بی احترامی شد اما از ترس دعوا واعتماد به نفسی که داشتم نتونستم جوابش رو بدم خیلی نگرانم که کسی میخواد در بیرون بی احترامی به ام بکنه نمی تونم جوابش رو بدم از ترس اینکه باش درگیر به ام ونتونم از نظر فیزیکی از خودم دفاع کنم حق هم به من است
سلام به شما دوست عزیز آقا یا خانم راد بزرگوار
درگیری فیزیکی همیشه آخرین راه انتخابی باید باشه و اگر از من می شونید ۹۵ درصد اوقات حتی آخرین راه هم نباید باشه و تا می توانید از آن اجتناب کنید. چرا که پیامدهای بسیار سنگینی دارد که تقریبا همیشه از انجام آن پشیمان می شویم. دعوا نکردن و درگیر نشدن آن به به صورت فیزیکی اتفاقا استراتژی انسان های عاقل است. فرقی نمی کند که بزنید یا بخورید. در هر صورت پیامدهای بدی دارد. تا جایی که می توانید با حرف و عمل عاقلانه حق خود را بگیرید. وقتی راه های زیادی برای احقاق حق وجود دارد چرا دعوا. پیشنهاد می کنم دوره رایگان ما را حتما شرکت کنید. در این دوره راجع به قاطع بودن و گرفتن حق یک جلسه صحبت کرده ام.
البته ناراحتی شما را درک می کنم. وقتی حق مان خورده می شود خیلی زور دارد
اما اول یاد بگیرید که حق خودتان را به شیوه های صحیح بگیرید، و بعد خوشحال باشید که از درگیری های فیزیکی اجتناب می کنید.
در نهایت این واقعیت را باید بپذیرید که همیشه نمی توانیم حق مان بگیریم. هیچکس نمی تواند در همه موارد، حقش را بگیرد. هر قدر هم زور و قدرت داشته باشد. گاهی ناچاریم از حق مان بگذریم. البته گاهی. چون در بعضی مواقع گرفتن حق مان هزینه اش خیلی بیشتر از گذشتن ازحق مان است.
سلام ..
من نمیتونم حرف های منفی بقیه رو از ذهنم بیرون کنم
مثلا وقتی یکی بهم در مورد هدفم گفت گنده تر از توهاش نتونست تو میخوای …
خیلی حالم بده نمیتونم حرفشرو از ذهنم بیرون کنم
سلام خدمت جناب آقا نیمای عزیز
من کاملا درک می کنم که حرف و نظر اطرافیان ما روی ما تاثیر میزاره و نمیسه این تاثیر رو منکر شد
اما آنچه مسلمه اینه که حرف بقیه تا چه اندازه روی ما تاثیرگذار باشه دست ماست.
همه آدم ها با توجه به آنچه که می دانند و تا الان یاد گرفته اند فقط نظر شخصی و دیدگاه خودشان را راجع به ما و یا موضوعات دیگه بیان می کنند. آیا می توان گفت نظر آنها دقیقا منطبق بر واقعیت است؟ آیا نظر بقیه، واقعیت زندگی ما را معلوم می کند؟ قطعا نه. واقعیت زندگی ما را فقط خود ما می دانیم و درک می کنیم. آیا کسی که به شما می گوید نمی توانید از تمام افکار، ایده ها، انگیزه ها، اهداف،توانایی ها و استعدادهای شما با خبر است؟ معلومه که نه. اون فقط دیدگاه شو میگه. ولی اینکه دیدگاه اونو چقدر درست و مطابق با واقعیت بدونیم این دیگه انتخاب ماست.
از این بعد هر کسی به شما گفت نمی توانید، فقط کافیست در دلتان بگویید این نظر توست. نه واقعیت من.
البته بد نیست دلایل اون فرد رو هم برای اینکه می گوید شما نمی توانید بشونید. شما واقعا شما لازم باشد در مسیر رسبدن به هدف تون، مهارتی یاد بگیرید یا قبلش علمی رو لازم داشته باشید. که حتی اگر اینطور باشد بازهم مشکلی نیست. هز چیزی را که لازم باشد می توان با تلاش و آموزش یاد گرفت.
پدرم مدام به من توهین و بی احترامی میکنه
منو مقصر تموم مشکلات زندگی میدونه.هر چی میشه تو خونه، میندازه گردن من.مثلا لینکه چرا بیکاری .همه دانشجوها کارمیکنن..و من همیشه بهش میگم واقیتو که من میگردم دنبال کار اما پیدا نکردم خب.تقصیر خودشه که هیچ شرکت و کارخونه ای نداره .تمام مهندسایی که من میشناسم تو کارخونه و شرکت فامیلاشونن.من بی کس و کارم تقصیر خودمه؟…همه اتفاقات ؛ حتی اتفاقات مسخره ای مثل سرقت گلدونای اپارتمان….حتی اونم از چشم من میبینه!!!نمیدونم باید چیکار کنم.مدااام فحش میده و اذیتم میکنه .از طرفی اجازه نمیده خواستگار برام بیاد!!!من اگر ازدواج کنم و از این خونه برم ،چون دیگه منو نمیبینه احساس ارامش پیدا میکنه…البته من هیج وقت جوابشو نمیدم.نمیدونم کار درستی کردم یا نه.چون فک میکردم اینطوری که جوابشو ندم کوتاه میاد .اما اصلا اینطور نشده .و برعکس بدتر رفتارمیکنه با من.فعلا که مجردم باید چی کارکنم با این شرایط؟
سلام به شما دوست عزیز
آیا کسی که هست که پدر شما از اون حرف شنوی داشته باشه؟ کسی که پدر شما بهش احترام بزاره. می تونید مشکل تونو با اون مطرح کنید و ازش بخواین با پدرتون صحبت کنه. منتها نباید بفهمه که شما به ایشون چیزی گفتید. بلکه باید بگه خودم دیدم که با فرزندت اینطور رفتار کردی.حتما دلیل این رفتارهاشو بپرسه. دانستن دلیل رفتارهای ایشون به شما در گرفتن تصمیم درست کمک تون می کنه. اول مطمئن بشید که چرا اینطور رفتار می کنه.
بهترین پیشنهادی که من می تونم به شما بکنم اینه که از پدرتون مستقل بشید. اولین مرحله استقلال مالی هستش. میدونه سخته اما بالاخره شما باید به روزی مستقل بشید. چه بهتر از همین الان براش کاری انجام بدید. شاید هیچ راهی جز ترک پدرتون نباشه. برای ترک باید استقلال مالی داشته باشید. البته گاهی بعد از اینکه به استقلال مالی رسدید متوجه می شید که شاید دیگه نیازی به ترک نباشه. چون دیگه پدرتون میدونه که نمی تونه روی شما اعمال زور و قدرت کنه.
به ادم دورو چه جواب دندون شکنی بدهیم که دیگه واسه ما شاخ و شونه نکشه یکی از اطرافیانم دورو هستش و ما باهم خیلی مشکل داریم
سلام مجدد خدمت شما سرکار خانم فاطمه بزرگوار
بهترین جواب برای این چنین آدمها اینه که بهشون بگید که اون روی دیگه شونو می بینید.و لازم نیست برای شما نقش بازی کنه. قاطعانه و بدون ترس گفتن این حرف خیلی اینجور آدمها رو وادار به عقب نشینی می کنه.
سلام شوهر خواهر من یک ادم دورو هستش و همیشه با رفتارش و حرفاش منو اذیت میکنه شوخی های مذخرف و گیر دادن الکی نمیتونم تحمل کنم پیش بقیه رفتارش خوبه ولی وقتی با من تنها میشه کلا رفتارش عوض میشه چن بارم بهش گفتم من ادمی نیستم که باهام از اینجور شوخی هایی بکنید باید چجوری باهاش رفتار کنم که دیگه اصلا باهام شوخی نکنه چه خوب باشه چه بد و اینکه چجوری بهش بگم از ادم های دورو بدم میاد
سلام به شما سرکار خانم فاطمه بزرگوار
اگر بارها و بارها بهش تذکر دادید که اینکار رو انجام نده اما بازهم تکرار می کنه، راهی به غیر از ترک ایشون نمی مونه. باید بهش بگید که نمی خواین باهاش در ارتباط باشید و ناچارا بی محلش کنید. بی اعتنایی کم کم باعث میشه که از این رفتارهاش دست بکشه. تا زمانی که از طرف شما عکس العمل می بینه به این کارش ادامه میده. چون می دونه روی شما اثر گذاره.اما وقتی ببینه دیگه این رفتارش تاثیر نمی زاره ناجارا دیگه این کارو نمی کنه
سلام ببخشید ولی فایل سوتی شما راجع به ترک کردن بود ولی من رفیقامو دوستشون دارم و نمیخوام ترکشون کنم ولی بعضی اوقات رفتارشون با من خیلی ناراحت کننده میشه و بعضیاشون بد جوری ادمو زایع و مسخره میکنن میشه راهنماییمون کنید که چطور به ما احترام بزارن و چطوری جلوی مسخره شدن رو بگیریم
سلام به شما جناب آقای میلاد عزیز
ترک کردن برای زمانی که هست که به اونا تذکر دادیم و ازشون خواستیم که مارو مسخره نکنند اما اونا همچنان به اینکار شون ادامه میدن. دوست واقعی برای شما احترام قائله. نه اینکه کاری رو انجام بده که شما رو تا این اندازه ناراحت می کنه.برای اینکه شما رو مسخره نکنن باید ازشون بخواین که اینکار رو انجام ندن.باهاشون دوستانه صحبت کنید و بگید که اینکارشون به دوستی تون لطمه میزنه.بگید که شما دوست شون دارید و نمی خواین این رابطه خراب بشه. ولی این رفتار باعث خراب شدن رابطه قشنگ دوستی مونه. بگید که احترام برای دوام و ماندگاری یک رابطه دوستی خیلی مهمه.
البته خودتون هم باید اینکار رو انجام بدبد و به اونا احترام بزارید.
لطفا این صحبتها را با لحنی دوستانه و جدی بهشون بگید تا بدونن شما در خواسته تون قاطع هستید
سلام وقت بخیر
من نزدیک یکسال هست که با اقایی وارد رابطه شدم
شرط اولم واسه رابطمون احترام به هم دیگه بود چون من خودم ادم بد دهنی نیستم و همیشه احترام همه رو نگه میدارم اولین توهینی که به من کرد خیلی ناراحت شدم و شرط رابطمونو بهش یاداوری کردم کلی معذرت خواهی کرد ولی همون یکبار بود
بعد از اون سر هر چیزی که بحثمون میشه حتی اگه خودش هم مقصر باشه شروع میکنه به فحاشی و بی احترامی به من و خانوادم هر فحش و حرف بدی که فکر کنید به من و خانوادم میزنه میدونم موندن تو این رابطه اشتباهه حتی قرار بود ازدواج کنیم که خدارو شکر هربار یه چیزی پیش اومد و جور نشد
من حتی تو جواب بی اخترامی هاش یکبار هم جوابشو ندادم و همیشع سکوت کردم بعد که اروم شد بهش گفتم که چرا اتقد بی احترامی میکنی مگه من تا حالا بهت بی اخترامی کردم میگه هرچی لیاقتته بهت گفتم
ازتون میخوام کمکم کنید که چه جوری با این اقا رفتار کنم که انقد فحاشی نکنه چون دوسش هم دارم و متاسفانه وابستگی شدید به ایشون دارم
سلام به شما سرکار خانم ستاره بزرگوار
واقعیتش اینه که وقتی احترام در رابطه ای نباشه، امیدی به بقای اون رابطه وجود نداره
شما نمی تونید ایشون رو کنترل کنید یا تغییر بدید. فقط روی رفتار خودتون کنترل دارید. متوجه هستم که به ایشون علاقه دارید، و به قول خودتون وابسته هستید اما لازمه با این واقعیت روبرو بشید که ایشون تا زمانی که خودشون نخوان تغییر نمی کنند. با اینکه به ایشون تذکر دادید اما همچنان اینکار رو انجام میدن معلومه لزومی به تغییر رفتار در خودش نمی بینه. و حتی در کمال بی ادبی به شما گفته این توهین ها لایق شماست. مطمئن باشید اگر با ایشون ازدواح کنید نه تنها بهتر نمیشه که حتی بیشتر از گذشته به شما توهین خواهد کرد.
اگر رابطه تونو با این فرد ادامه بدید، عزت نفس شما رو به کلی نابود می کنه و درد فراوانی خواهید کشید. اما چرا درد رو جای درست نمی کشید. موندن و ترک این آقا هر دو دردناک و تلخه. اما درد ترک کردن حداقل به یک نتیحه خوب ختم میشه و فایده داره. ادما درد ماندن با او هیچ نتیجه ای نداره.کمک تون می کنه با این واقعیت راحت تر کنار بیاین. البته این شما هستید که باید تصمیم بگیرید. اما یادتون باشه که هر تصمیمی، پیامدهایی به دنبال داره. این انتخاب شماست که می خواین مسئولیت پیامدهای کدوم تصمیمی رو بپذیرید: ماندن یا رفتن. فرصت پیدا کردن یک فرد مناسب که به معنای واقعی شما رو دوست داره رو از دست ندید. کسی که شما رو واقعی دوست داره قطعا به شما احترام میزاره.چون احترام اساس یک رابطه سالم است.
لطفا از واقعیت فرار نکنید. و پیشنهاد می کنم حتما مقاله زیر رو مطالعه کنید :
خودپذیری چیست؟ و چرا به خودمان دروغ می گوییم؟
ممنون از راهنماییتون
من این رابطه رو تموم کردم به قول شما هر دو دردناکه ولی بهتر اینه که اینجوری درد بکشم تا اینکه ذره ذره تموم بشم. اینطوری بعد یه مدت میتونم دوباره شروع کنم. روزای سختیه ولی توکلم به خداس دعا کنید برای ارامش دلم😔🙏🏻
سلام مجدد خدمت سرکار خانم ستاره بزرگوار
بسیار عالی. تبریک میگم که با جسارت تصمیم درستی گرفتید. امیدوارم در این مسیر بتونید محکم قدم بردارید
چنانچه احساس کردید که کمکی از دست ما بر میاد یا اینکه سوالی داشتید ما در خدمت شما هستیم
می توانید سوالات خودتونو در قسمت نظرات سایت یا از طریق شبکه های اجتماعی با ما در میان بگذارید
اکانت شما در شبکه های اجتماعی در تلگرام و واتس اپ :
۰۹۱۹۸۰۴۰۴۰۱
سلام من از یکی از همکارام خوشم اومده. بنده وایشون تو یه گروه هستیم.یه بار تو گروه این آقا آهنگ خیلی عاشقانه فرستاد بعدش ک من نوشتم عالیه ایشون بلافاصله یه آهنگ عاشقانه دیگه فرستادن. من شنیدم برای اینکه پسری عاشق دختربشه باید دختر کم محلی کنه و خیلی در دسترس نباشه ولی من هربار یکم ازشون دور شدم ایشون خیلییییی سرد شدن و کم محلی کردن ولی بعدش دوباره خوب شدن. نمیدونم دوسم داره یانه ولی نشونه های زیادی دیدم
۲تاسوال داشتم اینکه من چجوری رفتار کنم باهاشون؟ چون من یکم کم محلی میکنم صدبرابر کم محلی میکنه
دوم اینکه آیا یه پسر بی دلیل آهنگ عاشقانه برای دختر می‌فرسته؟
سلام به شما سرکار خانم نرگس بزرگوار
متاسفانه این واقعیت وجود داره که بعضی انسان ها به کسانی که از طرفشون کم محلی می بینند بیشتر جذب می شوند منتها به شرطی که اونها رو دوست داشته باشند
اگر خود شما به فردی هیج علاقه خاصی نداشته باشید و اون شمارو دائما بی محل کنه آیا بهش جذب میشید؟؟ معلومه که نه.
ولی اگر علاقه باشه احتمالا این جذب اتفاق میفته
اینکه یک نفر آهنگ عاشقانه برای شما بفرسته دلیل محکمی مبنی بر اینکه شما رو دوست داره نیست. گرچه می تونه این احتمال رو قوت ببخشه.
اگر شما فردی هستید که حتما باید دیگران بهش ابراز علاقه کنند پس باید سعی کنید علاقه تونو به ایشون به روشهای غیرمستقیم نشون بدید تا ایشون جرات کنه و جلو بیاد. ممکنه به شما علاقه داشته باشه اما از ترس پاسخ نه شما جلو نمیاد.
اما چه جوری؟ یه سرچ در گوگل بزنید با این عنوان که “از کجا بفهمم که یه دختر از من خوشش میاد “. مقالات زیادی میان که رفتارهای مختلف یه خانم علاقه مند رو نشون میده. بعضی از اون رفتارها که مطابق با شخصیت شماست و می توانید انجام بدهید رو انتخاب کنید و اونا رو انجام بدبد تا بفهمه که شما بهش علاقه دارید.
سلام خسته نباشید . ۱۸ سالمه و دختر اول خانواده ام و دوتا خواهر کوچکتر دارم . پدرم مدام بی دلیل باهام بد رفتاری میکنه و بد دهنی ونفرین میکنه و جلوی جمع غرورمو خورد میکنه با بقیه مقایسه میکنه سرم داد میزنه کتک میزنه کاری کرده که بقیه هم به خودشون اجازه میدن همین طوری رفتار کنن عزت نفس وغروری برام نزاشته احساس حقارت میکنم . بقیه هم از اینا استفاده میکنند واذیتم میکنند .
اصلا مراعات نمی کنه امسال کنکور دارم مدام بهم امر و نهی میکنه نمی زاره درس بخونم .
پدرمه نمی دونم چی کار کنم واقعا نیاز به کمک دارم لطفا راهنمایی کنید .
سلام به شما سرکار خانم لیلی بزرگوار
به نظر بنده پدر شما نمی دونه که این رفتارش چه آسیبی میتونه به شما بزنه. گرچه به عنوان پدر به احتمال قوی فکر می کنه که این شیوه رفتار در نهایت به نفع شمائه، اما کاملا در اشتباهه. به عنوان اولین گام باید پدرتونو از آسیب های این رفتارش آگاه کنید. اگر در خانواده کسی رو دارید که میتونه با پدرتون صحبت کنه و همین حرف هایی رو که به بنده زدید، به ایشون بگه، خیلی خوب میشه. اگر ندارید کسی که پدر از حرف شنوی داره. مثل مادر یا پدر خودش یا برادرش. به هر حال باید پدر متوجه بشه که این کارش اشتباهه. البته قبل از اینکه این موضوع رو مطرح کنید با کسی، مطمئن بشید که این فرد مورد اعتماد و احترامه پدر و از طرفی پدرتون تصور نکنه که قصد شما خراب کردنش پیش اون فرد بوده. ممکنه بگه چرا به خودم نگفتی. اگر فکر می کنید خودتون می تونید بهش بگید عالبه. البته فکر می کنم اگر یک نامه برای ایشون بنویسید و توی نامه حرفاتونو بزنید خیلی تاثیرگذارتره. سعی کنید لحن نامه تند نباشه و فقط مشکلاتی که با این رفتار پدر پیدا کردید رو بنویسید. حتما سعی کنید براش بنویسید دوسش دارید اما رفتارهاش چه مشکلاتی برای شما به وجود آورده. براش بنویسید که دوست دارید درس بخونید و موفق بشید تا باعث افتخار ایشون بشید. اینکارو انجام بدید و نتیجه شو دوباره به بنده اطلاع بدید.
سلام خسته نباشید.
عذر میخوام من یک سوالی برام در این زمینه پیش اومده
من فردی هستم که همیشه مبادی اداب بودم و برام رفتار و شانم خیلی اهمیت داره
نمیدونم چرا و به دلایلی که نمیدونم اطرافیانم هیچوقت از وجود من، مشارکت من، راضی نیستن و همیشه بیخود و بی جهت و سر چیزای خیلی خیلی معمولی شروع میکنن به اهانت کردن به من…عجیبه من وقتی علت رو از اطرافیان جویا میشم میگن به خاطر اینه که اونا همشون همینن و دوست داشتنشونو اینجوری نشون میدن ولی نه من نمیتونم قانع بشم چون اصلا برام باورکردنی نیست که فردی همچین رفتاریو بروز بده من فرق شوخی و جدی رو کاملا متوجه میشم به نظر من واقعا از عمد این کارو میکنن و نمیدونم چرا من ادم منزجر کننده ای هستم؟ همیشه سعی کردم مهربون و فروتن باشم ولی دیگران از من متنفرن …کم کم دارم از خودم متنفر میشم حتی افراد مطرود هم با من بد رفتار میکنن وقتی میخوام بهشون کمک کنم …همه ی تست های افسردگیم جوابشدن مثبت میشه و حد بالا نزدیک خودکشی رو نشون میده …دلم میسوزه چون خانواده ام سعی کردن که زندگی خوبی برام فراهم کنن ولی من دارم مریض و افسرده میشم …از خودم واقعا متنفرم واقعا میگم حس میکنم هیچ کس چشم دیدنمو نداره حتی وقتی هم که میخوام خرید کنم اخرین نفری هستم که فروشنده بهم توجه میکنه واقعا خسته شدم.
سلام به شما سرکار خانم پارسیان بزرگوار
مبادی آداب بودن و فروتن بودن بسیار عالی و پسندیده است
از اینکه رفتار درستی دارید نباید ناراحت باشید. اما گاهی فروتنی با ناتوانی در ابرازوجود و مبادی آداب بودن با از شور درآوردن قاطی میشه و مرزشون مشخص نیست.
اگر شما آخرین نفری هستید که فروشنده بهش توجه میکنه به خاطر اینه که ابرازوجود نمی کنید و منتظر می شید که ایشون به شما توجه کنه. برای فروشنده، معمولا فرق نمی کنه مشتری کی باشه چون اصلا شناختی روی مشتری ها نداره پس به کسی توجه می کنه که ابراز وجود کنه و حرف بزنه و خواسته شو بگه. نه کسی که حتی مودب یه گوشه وایساده.
اما در مورد دیگران. من فکر می کنم نیاز به توضیح بیشتری از طرف شما دارم. اما با همین توضیحات کوتاه شما، باید بگم که ما نمی توانیم دیگران را کنترل کنیم. و فقط وفقط روی خودمان کنترل داریم. اینکه دیگران شما را دوست ندارند، اگر واقعا مشکلی از سمت شما نباشه ( که بعید می دانم اینطور باشه احتمالا در رفتار شما هم مسئله ای وجود داره) پس جای نگرانی نیست. ما نمی توانیم از آنها بخواهیم ما را تحت هر شرایطی دوست داشته باشند. اما نباید این عدم توجه و تنفر دیگران را به درون خود انتقال دهیم و انتخاب آنها را ما هم انتخاب کنیم. دیگران من را دوست ندارند، اما خودم که می توانم خودم را دوست داشته باشم.
پیشنهاد من اینه که برای درمان افسردگی تون حتما حتما به یک روان درمانگر مراجعه کنید. خیلی می تونه بهتون کمک کنه.
نگران نباشید. مسئله تون قابل حله. فقط لطفا به یک روان درمانگر هر چه زودتر مراجعه کنید. چون برای درمان افسردگی نیاز به کمک یک روانشناس دارید. و یادتون باشه که آدم عاقل و بالغ به روانشناس مراجعه می کنه چون میدونه مشکلی داره که برای حل آن نیاز به کمک داره. این جمله آخر رو از این جهت گفتم که فکر نکنید مراجعه به درمانگر چیز بدیه یا حتما باید مشکلی حادی داشته باشید که مراجعه کنید.
سلام
۴۱سالمه و ایران زندگی نمیکنم،تا حالا هیچ رابطه جدی نداشتم ولی مدت ۷ ماهه با یک آقای ایرانی که قبلا با یک خانم آلمانی ازدواج کرده بود و زندگی شون از هم پاشیده دوست شدم،۴ماه اول دوستیمون همه چی خوب بود تااینکه بددهنی کردنهاش و تحقیر کردنهاش شروع شد
مدام میگه از اینکه تا خوش هیکل نکنی خودت رو باهات جایی نمیرم،احمقی،شخصیت نداری و اینکه افسرده ای و افکار منو خیلی درگیر خودت کردی و …. و اینکه واسه این تاحالا ازدواج نکردی و تنهاموندی چون اخلاق گندی داری و به خانوادم خیلی توهین میکنه و میگه بی خانواده و اینکه خودش شیرازی هست، خودش رو دارای تمدن میدونه و به من میگه ترکی دیگه اصالت نداری ووووو….
خودش رو که خالی میکنه چند روزی باهام خوبه ولی باز هفته بعدش تکرار میکنه
یعنی قشنگ هفته ای یکبار اینکارها و رفتارها تکرار میشه.
من اینجا خیلی تنها هستم ،نمیدونم باید چکار کنم
نمیدونم بایدولش کنم یا با این اخلاقش کنار بیام؟
هر چقدر با محبت باهاش رفتار میکنم فایده ای نداره اصلا راضی نمیشه و مدام میگه آدمت میکنم،تو رو خدا کمکم کنید بتونم تصمیم درستی بگیرم
سلام به شما سرکار خانم فتانه بزرگوار
امیدوارم حالتون خوب باشه
در هر رابطه ای یکی از اصولی که نشانه علاقه واقعی طرف مقابل است احترام است. وقتی کسی میگه شمارو دوست داره یعنی اینکه برای دیدگاه، شخصیت و عقاید شما احترام قائله. علاقه باید در عمل نشون داده بشه. این شما هستید که باید تصمیم بگیرید که با ایشون بمونید یا جدا بشید
اما اجازه بدید یک واقعیت رو بهتون بگم. تنهایی بهتر از بودن در یک رابطه اشنباه است. مخصوصا رابطه ای که دائم به ما بی احترامی میشه و تحقیر می شیم. ادامه چنین روابطی عزت نفس ما را از بین می برد و باعث می شود باور کنیم که انسانی حقیر و فاقد حق برای داشتن یک رابطه زیبا هستیم. کسی که در یک رابطه رمانتیک حتی غیر رمانتیک برای فرد مقابل احترام قائل نیست، هیچوقت نمی تواند یک دوست خوب و قابل اعتماد و اتکا باشد.
این فرد نه تنها به شما احترام نمی گذارد بلکه تمام تلاشش را می کند تا شما را تبدیل به کسی کند که نیستید. اگر علاقه اش به شما واقعی بود یا یهتر بگوییم خود واقعی شما را دوست داشت، شما را همین طور که بودید قبول می کرد و بهتون احترام می گذاشت.
فکر می کنم الان می تونید تصمیم عاقلانه ای بگیرید برای ماندن یا ترک این رابطه.
سلام خسته نباشید من دختری ۲۴ ساله هستم ارشد مدیریت دارم …من ۹ ماهه ک عقد کردم نامزدم از هفته دوم عقد هربحثی ک میشد شروع میکرد به توهین کردن به من و خونوادم مثل کاربرد کلماتی مانند آشغال و …. خیلی نصیحتش کردم ک ادم وقتی عصبانی میشه نباید از کلمات توهین و بدهنی استفاده کرد …..اخرش میاد ببخشید میگه و میگه من نمیفهمم چی میگم تو به دل نگیر……میخام ازتون بپرسم ادامه دادن با این فرد برای زندگی درسته ؟ یا باید جدا بشم؟!
سلام به شما سرکار خانم رها بزرگوار
رعایت احترام در هر شرایطی حتی در شرایطی مانند بحث و جدل لازم و مهم است. اگر فردی یک بار دچار چنین خطایی شود و در بحث های دیگر دیگر اینکار را نکند، این یک بار قابل چشم پوشی است. اما وقتی به او تدگر می دهید و او همچنان این کار را تکرار می کند معلوم است که فعلا یا اصلا قصدی برای ترک این کار اشتباه ندارد
اینکه با این فرد بمانید یا جدا شوید تصمیمی است که باید خود شما بگیرید. اما بنده نکاتی مطرح می کنم که برای گرفتن تصمیم مناسب کمک تان کند :
اول اینکه وقتی به این فرد تذکر می دهید باید قاطع باشید و روی حرفتان بایستید. این نباشد که هر بار سعی کنید فقط با مهربانی تذکر دهید. البته تذکر مهربانانه برای یکی دوبار اول ممکن است مفید باشد اما وقتی بی احترامی های ایشان تکرار می شود آن وقت نیاز به تذکری قاطعانه و محکم تر از قبل دارد.تذکر قاطعانه معنایش تذکر با تندی یا بی احترامی نیست، بلکه یعنی محکم بگید که این حرکت ایشان شما را ناراحت می کند و حتی برایش تنبیه در نظر بگیرید مثل منع کردن او از دیدار یا تماس با خودتان. فقط برای اینکه متوجه کار اشتباهش بشود و بداند شما در حرف و رفتارتان قاطع هستید. وگرنه قهر طولانی مدت توصیه نمی شود چرا که تاثیرگذار نیست و به اصل رابطه ممکن است لطمه بزند.
دوم اینکه اگر ایشان بهانه هایی نظیر اینکه من نمی توانم جلوی خودم را بگیرم یا نمی توانم خشم خودم را کنترل کنم می آورد یا عادت کردم به این طرز صحبت، پس به او بگویید ( حتما تذکرات را در حضور دو نفره تان به او بگویید نه جلوی بقیه) برای کنترل خشم خود به یک مشاور مراجعه کند و اگر کاری صورت ندهد بعید است که رابطه تان سرانجامی داشته باشد. زیرا که احترام یکی از اساسی ترین ضروریات دوام و بقای یک رابطه سالم است.
در نهایت اگر ایشان هیچ توجهی به تذکرات و صحبت های شما نکرد و هیچ تغییری ایجاد نکرد یا اینکه تغییرات کوتاه و موقتی بود و دوباره ادامه داد آنگاه شما باید یک تصمیم بگیرید :
می خواهید با فردی زندگی کنید که احترامی حداقل در کلام برای شما قائل نیست و در آینده هم وقتی زیر یک سقف رفتید قطعا بدتر از این برخورد خواهد کرد یا پیامدهای جدایی از ایشان را می پذیرید.
سلام وقتتون بخیر من مدت ۵ سال هست که ازدواج کردم و از همان روز اول برخورد من با خانواده ی شوهرم با بی محلی شدید و تیکه پرانی های اونها مواجه شدم طوری که انگار من داخل جمع وجود ندارم بی محلی میکنن،از آنجاییکه جوانهای این خانواده به شدت بی بند و بار هستند و هیچ حدودی را رعایت نمیکنند و من هم به شدت از بی بند و باری متنفر هستم حاضر نشدم تا در محافل خصوصیشان حضور پیدا کنم که همین باعث بدتر شدن رفتار آنها با من شد البته که سیاست کلی اونها بی محلی به عروس هست و اینکه عروس رو به حساب نمیارن،نا گفته نماند در تمام این سالها تمام سعی خودم را کردم تا با خوبی کردن و صحبت کردن مشکلات را حل کنم اما رفتارهای خواهر و برادر شوهرم هر روز بدتر میشود و مادر و پدر همسرم ما را تحت فشار میگذارند تا به دخترشان احترام و محبت کنیم یک طرفه و دائم من را مقصر میدانند همسر من هم گاهی اوقات تحت تاثیر حرفهای مادر و پدرش با من بد رفتاری میکنه.ناگفته نماند که تمام عروسهای این خاندان از طبقات پایین جامعه هستن مثل جاری خودم و به شدت خودشان را تحت هر شرایطی تطبیق میدن با وضعیت موجود گویا اصلا جاری من شخصیت نداره،اما من چون مثل خودشان از موقعیت مالی خوبی برخوردارم با من بدرفتاری و بی محلی میکنه دخترشون
میشه بگید با بی محلی ها و بدی کردن های خواهر شوهرم باید چه کنم و دلیل این همه بی محلی و بد رفتاری چیه
سلام به شما سرکار خانم مریم بزرگوار
اینکه چرا خواهر شوهر شما این چنین رفتار می کند را دقیق نمی توان توضیح داد. چون نیاز به اطلاعات بیشتر وجود دارد. اما می تواند عواملی مانند حسادت، تربیت غلط و مشکلات روانشناختی خود ایشان تاثیرگذار باشند.
با توجه به اینکه فرمودید که همه کار کردید تا بتوانید با آنها مدارا کنید و مشکلات را حل کنید پس می توان نتیجه گرفت که آنها نمی خواهند با شما مسئله شان حل شود. از طرفی هم شما عقایدی دارید که به خاطر پایبندی به آنها نمی توانید بیشتر از این به آنها نزدیک شوید چراکه شاید مجبور باشید برای صمیمی تر شدن در محافل شان شرکت کنید.
به نظر بنده وظیفه شما فقط رعایت احترام ایشون و سایر اعضای خانواده همسرتون هست. اما نه این معنا که آنها هر کاری هم کردند شما فقط احترام بگذارید. تا جایی احترام بگذارید که آنها هم به شما احترام میگذارند و چنانچه آنها به این اصل پایبند نبودند باید حتما یک رفتار متفاوت در پیش بگیرید. مثلا اینکه به همسرتان بگویید اگر احترامم رعایت نشود دیگر به منزل شان نمی آیم. همیشه مدارا کردن فایده ندارد گاهی باید قاطعانه روی رعایت حقوق خودتان بایستید.
در نهایت بدانید که هر کاری که انجام دهید و هر مسیری که انتخاب کنید قطعا پیامدهایی خواهد داشت. باید تصمیم بگیرید که می خواهید مسئولیت پیامدهای کدوم مسیر را انتخاب کنید و بپذیرید.
سلام ببخشید من یه مشکل با همکلاسی ام دارم و نمیدونم چیکار کنم اون به من یک تهمت زده که هرچقدر هم بهش میگم قبول نمیکنه اشتباه میکنه الان هم با من قهر هست و سعی میکنه آبروی من رو ببره و منو مسخره میکنه قبلا من با اون دوست بودم ولی به خاطر یک سری سوء تفاهم با من دشمنه اصلا هم هیچ حرف منو قبول نمیکنه و حتی من رو پیش بقیه هم کلاسی هام خراب کرده و اونهاهم از من آروم آروم دور میشن.خیلی ممنون اگه پاسخ بدید.
سلام به شما دوست عزیز جناب آقای محمد
وظیفه شما به عنوان یک دوست این بوده که واقعیت رو به دوست تون توضیح بدید
اینکه ایشون قبول کنه یا نه در حوزه کنترل شما نیست. حتی اینکه بقیه افراد کلاس هم باور کنند یا نه بازهم در حوزه کنترل شما نیست. به نظرم چون خود شما می دونید که اینکار رو انجام ندادید لازمه که با اعتماد به نفس رفتار کنید. به خودتون مطمئن باشید چون رفتار همراه با ترس و تردید باعث میشه دیگران فکر کنند اینکار رو انجام دادید. با اطمینان بگید اینکار رو نکردید و کسانی که اینطور فکر می کنند و به من تهمت زدند رو نمی بخشم.
خیلی ممنون بابت کمکتون
تمنا می کنم
در خدمتتون هستم
سلام استاد
من یک پسر ۱۸ ساله هستم که بیشتر اوقات از طرف برادر بزرگم که ۲۸ سالشه مسخره میشم ولی بعضی اوقات جلوی مادرم بهم میگه دیوانه و خلوچل و احمق و اینجور چیزا
لطفاً راهنمایی کنید باتشکر
سلام به شما جناب آقا میلاد عزیز
چرا با برادرتون صحبت نمی کنید و بهش نمی گید که این کارش چقدر شما رو ناراحت می کنه؟
البته نه اینکه با تندی. بلکه صداش کنید و بگید می خوام راجع به یه موضوع مهم باهات صحبت کنم. بهش بگید که اینکارش شما رو خیلی ناراحت می کنه و بگید خیلی تاثیر منفی روی شما می گذاره. شاید واقعا نمی دونه که اینکارش چقدر میتونه به شما آسیب بزنه
سلام وقت بخیر و خسته نباشید.
من ۲۷ سال سن دارم و یک شرکت دولتی مشغول به کار می باشم.
باتوجه نوع شخصیت من (اکثر شاد و خنده بر لب) بودن بیقه همکاران احساس می کنند من همه آنها رو مسخره میکنم و به نوعی یه چهره منفی همه نسبت به من دارن.
در حالی که من به شخصه خودم به هیچ کسی تا بحال نه به دید مسخره بازی نگاه کردم و نه واقعا همچین دیدی داشتم.
بنظر شما برای حل این مشکل من باید چه کارایی انجام بدم و چه کارها و رفتارهای را اصلاح کنم؟
با تشکر فراوان
سلام به شما سرکار خانم هیوای بزرگوار
دقیقا ذکر نکردید که چه رفتارهایی دارید
اما شاد یودن و لبخند به لب داشتن چیزی نیست که باعث بشه بقیه فکر کنند ما داریم مسخره شون می کنیم
چرا با همکاران تون صحبت نمی کنید تا مطمئن بشید که اونا راجع به شما چه فکری می کنند.
مثلا از یکی از همکاراتون اینطور بپرسید که به نظرت بقیه همکارا فکر می کنن من مسخره اش می کنم؟
اگر تایید کرد بپرسید چه رفتاری به نظر ایشون در شما هست که باعث شده اونا چنین فکری کنند.
بعد اون رفتارها را اگر واقعا اشتباه بودند اصلاح کنید.
در ضمن براش توضیح بدید که این تیپ شخصیتی شماست و اصلا هدف تون مسخره کردن بقیه نیست
خیلی ممنون استاد گرامی که وقت گرانبهای خود را صرف پاسخ و حل مشکلات ما منماید.
راجع به این مسئله وقتی با همکارهام حرف زدم میگن( وقتی که با حرف می زنی این نیشخندی که داری ما حس بدی بهمون دست میده)
حالا من خیلی سعی کردم خودمو اصلاح کنم و به یه جاهای رسیدم.
خیلی ممنون
سلام مجدد خدمت شما
خواهش می کنم. پاسخگویی به سوالات کاربران عزیز سایت افتخار بنده است
بسیار عالی
چقدر خوب که شما از راه درست گفتگو وارد شدید و اونا هم بهتون صادقانه گفتند
فقط کافیه از این بعد آگاهانه روی این موضوع کار کنید
خیلی راحت میتونید حلش کنید
سلام ممنونم از وقتی که برای من گذاشتید حرفاتون کاملا منطقی بود ولی خوب چون من شخصیت زودرنج و حساسی دارم نتونستم این جور برخوردها رو نسبت به خودم اونم بعد از سه سال فعالیت صادقانه در اون گروه و کسانی که من رو میشناختن یک شبه تبدیل بشم به یک آدم بدجنس رو تحمل کنم واقعا سخت بود درست عین این بود که همه کاسه کوزه ها سر من بشکنه من پشت سر اون شخصی که باهاش بحثم شد چیزی نمیگم که غیبت بشه ولی اون شخص آدم درستی نبود و من همون دم که دیدم بهم گیر داده و مستقیم بهم حتی گفت ناراحتت میکنم باید فوری اونجا رو ترک میکردم ولی خوب یه جورایی لج کردم و شدم آدم بده!
خوب عذاب آور دیگه دست من نبود این حجم از ناراحتی ولی من دلایلی که گفتم کاملا روشن بود که اگر اون اشخاص منطقی بوده باشن و منم خوب شناخته بوده باشن حتما من رو درک میکردن، دقیقا همینطور که شما فرمودید بارها شده بود که من ناراحت شده بودم و به روی خودم نیاورده بودم که انگار من تبدیل شده بودم به یک بت اخلاق درحالی که قبلترش من در قالب اعتراض گفته بودم که من یک آدمم ناراحت میشم عصبانی میشم ولی با توجه به اینکه من اون اشخاص رو ملاقات نمیکنم و برام اهمیت خاصی ندارن از راهنمایی و نصیحت شما استفاده میکنم و دیگه به جایی که آزارم میده بر نمی گردم کاملا حق با شماست و خیلی خوب عمق مطلب رو درک کردید آفرین به نکته سنجی و هوشمندیتون 👏👏
خیلی ممنون از شما و وقتی که گذاشتید برای من سایت بسیار عالی دارید خدا خیرتون بده موفق و موید باشید بزرگواری فرمودید 🌹🌹🌹
سلام مجدد خدمت شما
خوشحالم که توانستم باری هر چند کوچیک از ذهن شما بردارم
و تبریک میگم که انقدر نگاه عاقلانه و همراه با درکی به این اتفاق دارید
سلام خسته نباشید جدیدا من وارد جریان ناخواسته ای شدم که روی وجهه من خیلی اثر منفی داشته و به من گفتن که تو همش این مدت تظاهر میکردی به چیزی که نبودی درحالی که اصلا واقعیت نداشته و من شخصیت آرام و صلح طلبی دارم و جنگ و جرو بحث بشدت بیزارم ولی متاسفانه همیشه درگیر این قضایا میشم من وقتی دیدم که بهم چپ و راست تیکه و کنایه زده میشه اون اشخاص رو ترک کردم ولی قبلش دلایلی آوردم مبنی بر بی تقصیر بودنم و اون اشخاص رو ترک کردم حالا مدیر اون گروه که اصلا ربطی به جریان نداشت و من هم باهاش اصلا مشکلی نداشتم دائم داره به من مسئله من اشاره میکنه.و مستقیم بدوبیراه میگه و انگار از درگیر ایجاد شده لذت ببره حتی یک پست گذاشته و دیگران رو ترغیب میکنه که من رو قضاوت کنن و حتی توهین کنن من هیچی نگفتم ولی خیلی دلم شکست و غمگین شدم الان دوسه ماهه که زندگیم مختل شده و خیلی ناراحتم حتی مریض هم شدم و جدیدا قلبم درد میگیره من چه واکنشی باید داشته باشم با این افراد در ضمن من ۲۹ سال دارم ؟؟؟
میشه من رو راهنمایی کنید باتشکر
سلام به سرکار خانم باران بزرگوار
مطالبی که فرموده بودید را به دقت خوندم
چند نکته خدمت شما عرض می کنم که میتونه بهتون کمک کنه
اول اینکه این گروه چقدر برای شما اهمیت داره؟ و اینکه آیا با افراد این گروه خارج از گروه هم ارتباط دارید یا خیر؟ اگر افراد این گروه آدم های مهمی در زندگی شما نیستند پس نظر و دیدگاه شون راجع به شما اهمیت چندانی نداره و هیچ تاثیر خاصی در زندگی کنونی و آینده شما نخواهند داشت
اما اگر افراد مهمی در زندگی شما هستند و شما مطمئن هستید که دیدگاه شون راجع به شما خراب شده، وقتی با آنها ملاقات کردید براشون توضیح بدید ماچرا دقیقا از چه قرار بوده. اما این وسط نکته مهمی وجود داره :
هر انسانی حق داره دیدگاه و نظر خودشو داشته باشه و ما هرگز نمی توانیم که دیدگاه آدم های مهم و غیرمهم زندگی مان را به آنچه که دوست داریم تغییر دهیم. پس بهترین کار این است که بپذیریم ما هیچ کنترلی روی بقیه نداریم و تنها و تنها چیزی که روی آن کنترل داریم، افکار و رفتار خودمان است. به عنوان مثال عرض می کنم : ممکن است فردی اهل نماز اول وقت باشد.در هر جمعی که حضور دارد به محض گفتن اذان، مشغول خواندن نماز شود. ممکن عده ای در جمع او را فردی متدین و عده دیگری او را ریاکار بدانند که هدفش ریا و در چشم بقیه مومن به نظر رسیدن است. آیا او می تواند ذهن تمام افراد حاضر در جمع را بخواند و برای تک تک شان توضیح دهد که واقعیت چیست. قطعا نه. اصلا لازم به چنین کاری نیست چون ما مسئول افکار دیگران نیستیم. و فقط مسئول عملکرد و رفتار خودمان هستیم.
مورد دوم : اگر درست فهمیده باشم شما جر و بحثی داشتید و خودمونی بگیم با یکی دعواتون شده. خشم و پرخاش اگر به صورت دائمی نباشد جز احساسات و رفتارهای طبیعی انسان ها است. چرا حق عصبانی و خشمگین شدن را از خودتان می گیرید. من درک می کنم که گاهی لازم است بنا بر مصلحتی رفتار خودمان را کنترل کنیم. اما نه اینکه حق خودمان را برای عصبانی شدن کلا نادیده بگیریم و انقدر نگران بُتی باشیم که در ذهن بقیه آدم ها از خودمان ساخته ایم.
پیشنهاد من این است که اگر آن گروه برای شما اهمیت چندانی ندارد و مدیر گروه فردی است که هدفش آزار شماست پس گروه رو ترک کنید و به مسائل مهم زندگی تان بپردازید.
اما اگر گروه را نمی توانید ترک کنید، انقدر نگران طرز فکر آدمها نسبت به خودتان نباشید، آدم ها حتی خدا را زیر سوال می برند، من و شما که جای خود داریم. لطفا خودتونو بابت طرز فکر آدمها نسبت به خودتون مسئول ندونید. چون ما در زندگی فقط چیزهایی را میتوانیم تغییر دهیم که روی آنها کنترل داریم و تغییر دادن مواردی که کنترلی روی آنها نداریم جز ناراحتی، استرس و اضطراب چیزی ندارد.
پیشنهاد می کنم در آخر این توضیحات، مقاله من راجع به استرس را هم مطالعه کنید و راهکارهای آنرا در مورد خودتان به کار ببرید:
چگونه استرس خود را از بین ببریم؟ | با سه روش کاربردی
نا گفته نماند که به شدت روحیه حساسی دارم و خیلی مواظب رفتار و گفتارم هستم بارها حرف نابجا به من زده شد من پشت گوش زدم و حتی آبروی کسی بود که من خیلی راحت می تونستم ببرم ولی از خدا ترسیدم و نادیده گرفتم این حق من نبود در این سه ماه گذشته آنقدر حالم بد شده بود که قلبم هم مدام درد می‌گرفت و تپش قلب داشتم خیلی دلم شکست دلم می خواد از این ناراحتی نجات پیدا کنم ولی نمی تونم همه دیدشون نسبت به من از بین رفت من هیچوقت دلم نمی خواست اون اتفاق بیفته خواهش می کنم بزرگواری بفرمایید من رو راهنمایی کنید باتشکر
سلام من ۱۵سالمه امروز از مدرسه که داشتم برمیگشتم یکی از هم کلاسی هام که خیلی بی ادب هس شروع به فحش دادن من کرد من هم میخواستم بزنم ولی جلوی خودمو گرفتم به تظر شما من چطور با این آدم رفتار کنم که دیگه سراغم نیاد تازه این اولین بارش نبود چند بار هم ایکارو کرده.یکی دیگه ام هست که برای خنداندن بقیه شروع به دعوا با من میکنه . خیلی ممنون
سلام به شما جناب محمد عزیز
هدف این افراد اذیت کردن شماست. و در واقع این کارها را می کنند که شما واکنش نشان دهید و بعد از واکنش شما آنها به کار خود ادامه دهند. به نظر من کم هزینه ترین و در عین حال هوشمندانه ترین راه این هست که اصلا توجهی به کارهایی می کنند و حرف هایی که می زنند نکنید. بی توجهی گرچه ابتدا کمی برای شما سخته، اما باعث میشه آنها ناامید شده و دست از اینکار بکشند. بی توجهی نه تنها باعث ناامید شدن اونا مشه بلکه حتی اذیت هم میشن. چون می بینند که نمی تونن روی شما اثر بزارن. جوری بی توجهی کنید که انگار اونها وجود ندارند و شما چیزی نمی شنوید
با عرض سلام خدمت شما، من به تازگی با سایت شما به طور اتفاقی آشنا شدم و در حال استفاده از فایلهای رایگان عزت نفس هستم، شما رو خیلی دوست دارم چون بدون چشم داشت فایلهای مفید رایگان در اختیار مردم قرار میدین، ان شاءالله که همیشه بهترین ها براتون اتفاق بیفته.💗💗💗
درمورد توهین هم من یک سوال داشتم، خب توی جامعه ما متاسفانه خیلی از پسرها به دخترها تیکه میندازن، یا حتی به خودشون اجازه میدن اظهار نظر کنن، درمورد ظاهر و تیپ و هر چیزی دیگه، درمقابل همچین آدمهایی من همیشه رد میشم و واکنشی نشون میدم اما واقعا بعضی وقتها حرفهاشون اذیتم کرده، مثل اینکه چقدر زشتی، من در نظر خودم نه زشتم و نه خوشگلم، عده ای حتی غریبه یا آشنای دور میگن خوشگلی، یه عده هم مثلا مثل این ادمهایی که تیکه میندازن یه چیز دیگه میگن، حتی داییم عادتی که داره اینه که همیشه به شوخی ظاهرم رو تحقیر میکنه،یا مثلا میگه تو با این خنگیت چطوری دانشگاه رفتی. در مقابل دیگران هم همیشه از خیلی وقت پیشها احساس حقارت میکردم، توی جمعها نمیرم، بیرون میخوام برم کلی سختمه،تعریفهای مثبت دیگران رو درمورد خودم نادیده میگیرم ولی کافیه یه توهینی کنن دیگه کلا بهم میریزم.😔😔😔 چکار باید بکنم؟
سلام به شما دوست عزیز
خوشحالم که دوره رایگان مورد توجه تون قرار گرفته
جالبه بدونید که من ۵ شنبه در اینستاگرام و تلگرام و واتس اپ سوالات شخصی مخاطبان سایت و شبکه های اجتماعی را پاسخ میدم.سوالی که شما پرسیدید سوال بسیاری از عزیزان است و من سوالات پرتکرار رو معمولا در پست اینستاگرامی یا تلگرامی پاسخ می دهم. چون پاسخ سوال شما مفصل است پیشنهاد می کنم امشب یعنی شنبه ۲۱ دی ماه به اینستاگرام ما سربزنید تا پاسخ سوال تونو بگیرید
آدرس شبکه های اجتماعی ما :
اینستاگرام : hamedmatin.m@
تلگرام : hamedmatin@
سلام و باتشکر از شما که انقدر خوب و با حوصله جواب داده اید.
راستش من با فامیل شوهرم مشکلی دارم. آنها از لحاظ سیاسی هم فکر ما نیستند و البته پدر و مادرش خیلی حرفی نمی زنند. ولی بعضی از مواقع جاری ام که متاسفانه خیلی به دید تحقیر نگاه می کند و می خواهد خود را به رخ بکشد تیکه های سیاسی هم می اندازد که مثلا من را خشمگین کند. متاسفانه از ابتدا به دلیل فاصله طبقاتی ما و اینکه پدر من خیلی از ایشان پولدارتر بود می خواست خود را نشان دهد چون شوهر ایشان از شوهر من درآمدش بیشتر است ولی خانواده من از لحاظ اجتماعی و علمی بسیار بالاتر هستند. البته شوهرم هم فقط از لحاظ مالی کمی کمتر است ولی علمی و اخلاقی بالاتر است و حتی خانه داریم و ایشان ندارد. من در کل خیلی روی ایشان حساس شده ام و او هم خیلی به دید تحقیر نگاه می کند و حتی بعضی وقتها خداحافظی نمی کند. پیشنهاد شما در این موقعیت ها چیست؟
سلام مجدد خدمت شما
تمنا می کنم
پاسخ به سوالات و نظرات کاربران سایت افتخار بنده است
با توجه به مواردی که فرمودید ایشان دارای مشکلات و کمبودهای درونی بسیار هستند که تلاش می کنند با تحقیر و بی احترامی به شما این کمبودهای درونی خود را حبران کنند و بپوشانند. در واقع چون در ذهن شان خود را از شما پایین تر می دانند سعی می کند که با رفتارهای تخریبگرانه این موضوع را ثابت کنند که اینطوری نیست و شما بالاتر نیستید. به نظر من بی اعتنایی به ایشان بهترین پاسخ است. ایشان قطعا از ناراحت شدن و عکس العمل نشان دادن شما به این نتیحه می رسند که به هدف خود رسیده است. پس با بی اعتنایی می توانید پاسخ محکم در عین حال با کمترین تنش ممکن را بدهید. وگرنه می توانید با ایشان برخورد کنید و جواب شان را بدهید. اما خب این روش ممکن با تنش زیادی ممکن است همراه باشد.انتخاب با شماست.به نظر بنده اول بی اعتنایی را امتحان کنید. احتمال قوی بعد از مدتی خودشان خسته و ناامید می شوند.
سلام دختری سرکلاس وقتی درسی رو پاس میکنه میگه خودم بودم ولی وقتی میفته میگه چوب لج استاد و که تو باعث شدی خوردم منم بهش گفتم مفت خور گفت با کی بودی گفتم کوتاه بیام بحث نکنم دگه گفتم با شما نبودم گفت جر ئتشو نداری با من باشی با صدای بلند داد زد بعد رفتش از کلاس بیرون از اون موقع به بعد من دیگه ادم سابق نشدم با وجود شاگرد اول بودن کلاس انصراف دادم از دانشگاه حالا هم ۵ سال هستش فقط فکر انتقامم یعنی اگه یک ساعت از عمرم مونده باشه دوست دارم زجر کشش کنم مثه سگ بکشمش اصلا دیگه بعد از اون دیگه پاهام نای رفتن به دانشگاه رو نداشت و خونه نشین شدم
سلام به شما دوست عزیز
آیا قبول دارید که اول اشتباه از واکنش شما و کلامی که به کار بردید بوده؟
بعد اینکه شما بعد از گفتن این کلمه بلافاضله پشیمان شده اید و سعی در جبران داشتید. حالا شاید ایشان فکر کنند ترسیده اید. اما شما که می دانید اشتباه کرده اید. بزرگترین شحاعت پذیرش اشتباه است و از آن بزرگتر اقدام برای جبران است. درضمن این موضوع آیا انقدر اهمیت داشت که شما با توجه به وضعیت درسی خوبی که داشته اید از دانشگاه انضراف داده اید. شاید جالب باشد برای شما من هم چنین تجربه ای با اندکی تفاوت داشته ام. البته من یه شوخی کوچولو کردم اما با یک پاسخ فوق العاده دندان شکن مواجه شدم. آنهم بلند و پیش همه بچه های کلاس. بعد از آن فهمیدم که شوخی و مصاحبت با هر فردی درست نیست. باید بدانیم حرف را کجا و چه موقع و به چه کسی بزنیم. نهایتا پشنهاد بنده این است که سعی کنید نقش و مسئولیت خود را در این ماجرا درست و دقیق ببینید.آیا اون خانم باعث شد شما دیگر دانشگاه نروید یا خودتان تصمیم گرفتید؟ آیا جلوی درب دانشگاه ایستاد و نگذاشت شما داخل بروید یا خودتان نخواستید؟
اگرم نگران این هستید که جلوی بقیه همکلاسی ها کوچک و تحقیر شده اید باید بگویم این اتفاقات خیلی زود از ذهن همه پاک می شود و مردم کارها و دغدغه های مهمتری از مسائل من و شما دارند.
فکر انتقام را از ذهن خود بیرون کنید و تمرکز کنید روی نقش خودتان در این ماجرا
سلام منم یه مدت میرم خونه یه نفر از جاش بلند نمیشد ودست بده ولی من میرم جلو ودست میدم خاستم بدونم چکار کنم این توهین را درسته رفت واومد را قطع کنم
سلام به شما سرکار خانم آذر بزرگوار
بستگی داره به هدف ایشان
آیا از بلند نشدن هدفش بی احترامیه یا اینکه نمی داند شرط ادب این است که بلند شود
آیا فقط با شما این رفتار را می کند؟
اینکه بخواهید با ایشان رفت و آمد کنید انتخابش با شماست.
باید ببینید که کدام مهمتر است : رفت و آمد با ایشان یا حفظ حرمت خودتان
پس فایل صوتیش کو
انتهای مقاله، قبل از نظرات
زن برادر خانم من همیشه در حال فحاشی است ، بیشتر به بچه های خود ، البته به بچه های من هم گفته مثل ( البته با پوزش ) پدر سگ ، دزد ، عقب مانده وقتی به خانمم میگم چرا چیزی نمیگی ؟ میگه مهم نیست عادت داره فحاشی کنه به نظر شما من چیکار کنم ؟
سلام به شما جناب آفای علی عزیز
پیشنهاد بنده این است که به همسرتان بگویید که با ایشان قاطعانه صحبت کنند و تذکر دهند که حق ندارند به فرزندان شما بی احترامی کنند و فحش دهند.
اگر همسرتان حاضر نشد خودتان اقدام کنید. اگر همسر برادر خانم شما دوست دارد فرزندان خود بد وبیراه بگوید به خودش مربوط است اما به فرزندان شما تحت هیچ شرایطی چنین اجازه ای ندارد.
البته منظور از برخورد قاطعانه لزوما بد خلقی و با عصبانیت تذکر دادن نیست. بلکه خیلی جدی و در کمال آرامش از ایشان بخواهید که به فرزندان شما بی احترامی نکنند. پیشنهاد می کنم در مورد فرزندان خودشان نصیحت شان نکنید که مثلا با بچه های خودتم اینکارو نکن. چون بعید می دانم این نصیحت کارساز باشد و شاید بدتر به درگیری بیشتر با ایشان بیانجامد
سلام فایل صوتی باز نشد
اگه ممکنه به سوال من هم پاسخ بدید واقعا برام مهمه
ما حدودا یکسال و نیم هست که به یک آپارتمان ۴ واحده اومدیم قبل از اسکان یک روز وسایل انباری رو آوردیم که دم در انباری که محل تردد همه هست با آقای واحد روبرومون که از بیرون اومدن روبرو شدیم من سلام کردم ولی ایشون همینطوری سیخ سیخ نگاه کرد و رفت منم گفتم حالا شاید ی اعتقاداتی داره مثلا با خانمها حرف نمیزنه رفتم تو انباری و همسرم بیرون انباری بود و دوباره ایشون که به انباری خودشون رفته بود از جلو همسرم رد میشه و همسرم سلام میده و عذرخواهی میکنه که ماشین رو بد گذاشته بابت تخلیه اثاث و مزاحم تردد شده ولی ایشون باز هم همون رفتار رو تکرار کرد گذشت تا خانم مدیر قوانین رو برامون آورد همسر ایشون اولین مرتبه بود من رو میدید ولی اصلا به من نگاه نمیکرد واصلا من رو نمیدید و با خانم مدیر حرف میزد من هم متعجب بودم ولی کمکم ب اجبار تمیز کرد ن راه پله و در جمع بودن همسایه ها کمی ارتباط برقرار کرد و این رفتارهای دو گانه همچنان وجود داره حتی یک بار همسرم شنیده بود که این خانم پشت سرش داره میگه آره سلام نمیده و خانم مدیر میگه شاید بیرون بودی نشناخته و به دروغ میگه نه همین جا تو پارکینگ و کلی از این دروغ ها و پشت سر حرف زدن ها و رفتارهای دو گانه طوری که بقیه رو هم به ما بدبین کرده و کاملا یه آدمای سمی ای هستن ااین خانواده البته بعدا فهمیدیم که همشون با صاحبخونه ما مشکل دارند اما آیا این شد دلیل
همسرم اصلا باهاشون کار نداره و انگار که دیوارن اما من نمیتونم چون بچه ها تو یک مدرسن و گاهی با هم بازی میکنن و این خانم وقتی باهات دست میده مدل پرخاشگرانه و به شدت محکمه نمیدونم چه برخوردی داشته باشم با این زن عصبی دورو و پرخاشگر که همیشه حق به جانبه و میخواد خودش رو بهترین نشون بده
سلام به شما دوست عزیز
محددا امحان کنید
فایل صوتی باز میشه
با توجه به مواردی که شما فرمودید رفتارهای این خانواده کمی از حالت نرمال خارج است و حتی شاید به خاطر مشکلی که با صاحبخونه شما دارند اینطوری رفتار می کنند که خب بازهم دلیل مناسب و قانع کننده ای نیست. چون مشکل این دو ارتباطی به شما ندارد. انتظار میرود که یک انسان بالغ و فهمیده این موضوع ساده را درک کند.
تا می توانید ارتباط کمتری با این خانواده داشته باشید و سعی کنید رفتارهای پرخاشگرانه آنها تا جایی که منجر به بی حرمتی نشده تحمل کنید. از این بابت این را می گویم که می دانم مشکل با همسایه تا چه اندازه می تواند روح فرسا و ناراحت کننده باشد. مخصوصا همسایه ای که این چنین باشد.احترام و سلام و احوال پرسی جز آداب اولیه رفتار اجتماعی است. وقتی کسی این را نداند یعنی فرد مناسبی برای ارتباط نیست. به نظرم سازش و بی اعتنایی هزینه کمتری برای شما خواهد داشت.البته من همیشه توصیه به سازش نمی کنم. اما بعضی موارد هستند که هزینه برخورد از هزینه سازش بالاترمی رود. البته اگر شما حاضر به پذیرش پیامدهای برخورد هستید می توانید برخورد را انتخاب کنید. که بنده فعلا چنین توصیه ای نمی کنم.
سلام من۱۸سالمه و از دوتا از دوستان اطرافم که نسبتا صمیمی هستیم واقعااا رنج میبرم چون اونها خودشون رفتارایی رو از من توقع دارن که اصلا در خودشون نیست و مدام در حال تیکه انداختنند و حرف هایی میزنن که انگار دارن با یه ادم بی جون صحبت میکنن که نمیتونه از خودش دفاع کنه همه اینهارو با لبخند میگن من هم چندبار غیر مستقیم ناراحتیم رو فهموندم بهشون ولی بی فایده بود… الانم یه مدته خیلی باهم سرد شدیم. من دوست دیگه ای ندارم نمیدونم چکار کنم !!!
سلام به شما سرکار خانم آرمیتای بزرگوار
به نظر بنده با آنها قاطعانه صحبت کنید و صراحتا بهشون بگید که این رفتارشون شمارو ناراحت می کنه. مخصوصا که خودشان توقعی از شما دارند که خودشان آن را رعایت نمی کنند.
اگر دوستان شما حاضر به ترک رفتاری نیستند که شما را تا این اندازه ناراحت می کند به نظر من دیگه شایسته دوستی نیستند. مگر نه اینکه زمانی که با دوستان سپری می شود برای بهتر شدن حال و احساس ماست؟ وقتی اینچنین نیست دیگر چرا باید با آنها ماند؟ البته درک می کنم که قطع ارتباط با آنها سخت است اما احساس و احترام شما از این دوستی اشتباه، مهمتر است.
در هر حال پیشنهاد بنده این است که اول قاطعانه از آنها بخواهید که رفتارهایی که شما را ناراحت می کنند کنار بگذارند و اگر دیدید حاضر نیستند آنها را ترک کنید.
باز هم می توانید دوست صمیمی پیدا کنید. همانطور که این دو نفر را پیدا کردید. در ضمن دوستهایی صمیمی پیدا نمی شوند بلکه ساخته می شوند.
سلام خسته نباشین. ببخشید من یه کارمندم و تقریبا میتونم بگم یه روز در میومن دعوا و جر و بحث با مشتری ها دارم… واقعا برام سخته اینجوری ادامه دادن دارم داغون میشم…. این چیز هایی که شما گفتین راجب من صدق نمیکنه، کسی که من قراره نیم ساعت فقط ببینمش و یه ادم کاملا غریبه اس و با من توهین آمیز برخورد میکنه…. من چگونه باید باهاش برخورد کنم که هم اون متوجه اشتباهش بشه و توهین کردن رو ادامه نده و هم من بتونم درکمال آرامش به کارم برسم…؟این ترک کردن و درک کردم برای من مناسب نیست…چون ن میتونم ترک کنم اونجا رو و نه اون ادم ها برام مهم هستن که بخوام کوتاه بیام و درکشون کنم… من فقط میخوام آرامش داشته باشم…ممنون میشم پاسخ بدین.
سلام به شما دوست عزیز
به نظرم اول کاری که باید بکنید یک لیست بنویسید از علت ناراحتی و توهین های مشتری ها
ببنید چه عواملی باعث میشه مشتری ها عصبانی شوند و توهین کنند؟ آنها را بنوینسد.
بعد از نوشتن ببینید که برای به حداقل رساندن آنها چه کاری می توانید انجام دهید.
من دقیقا نمی دانم شغل شما چیست اما می دانم که گاهی با چسباندن یک کاغذ بالای سرتان و توضیح یه سری از مسائل می تواند به درک مشتری از شرایط شما کمک کند.
دوم اینکه سعی کنید تا جای ممکن برای آنها شرایط را توضیح دهید و جوری رفتار کنید که او فکر کند شما درکش می کنید و دوست دارید مشکل او هر چه سریعتر برطرف شود. گاهی همین یک کار کمک می کند هم او احساس آرمش بیشتری کند و هم شما.
سلام وقتتون بخیر
خانواده من حدود ۱۸ سال پیش با خانواده ای وصلت کردن به این صورت که خواهر من عروس اونها شد و دختر اونها عروس ما. این آقایی که داماد ما شده برای خانواده خودش احترام بسیار زیادی قائله اما برعکس اصلا به خانواده ما احترام نمیذاره و همیشه جلوی مامان و بابام به خواهرم توهین میکنه. رفتار زنداداشم هم مناسب نیست و با اینکه هیچوقت بهش بی احترامی نکردیم و همیشه از نظر مالی کمک حالشون بودیم اما همیشه شاکیه که شما به من احترام نمیذارید. متاسفانه خانواده من همیشه در مقابل بی احترامیها و ناسپاسیهاشون فقط سکوت کردن.
یه شب که من و شوهرم خونه خواهرم بودیم زنداداشم بخاطر یه سوئ تفاهم از دست شوهرم ناراحت شد و شروع کرد با صدای بلند با شوهرم حرف زدن و دامادمونم طرف خواهرش رو گرفت و دو تا دیگه از خواهراشونم که اونجا بودن با اینکه ماجرا هیچ ربطی بهشون نداشت صداشون رو سر شوهرم بالا بردن و بهش انگ بی ادبی زدن. هر چی شوهرم قسم میخورد که اشتباه میکنید من منظوری نداشتم و جبران میکنم فایده ای نداشت و زنداداشم همچنان داد میزد. من که دیدم خیلی داره به شوهرم توهین میشه بهش گفتم بیا از اینجا بریم. ولی بعدا به دامادمون گفتم که خواهرات بی ادبی کردن و تو باید بخاطر اینکه اونجوری با ناراحتی از خونت زدیم بیرون زنگ میزدی و از شوهرم عذرخواهی میکردی ولی تو طرف خواهراتو گرفتی. منم میتونستم مثل خودشون رفتار کنم و جوابشونو بدم اما حرمت سنشون رو نگهداشتم ولی شما حرمت ما رو نگه نداشتین. حالا دامادمون بهشون برخورده و میگه مقصر شما بودین و نباید این حرفها رو به من میزدی.
بنظر شما منم باید مثل مامان و بابام سکوت میکردم و نباید بهشون تذکر میدادم که رفتارشون بی ادبانه بوده؟؟ ببخشید اگه پیچیده و طولانی شد. خواستم کامل توضیح داده باشم.
سلام به شما سرکار خانم سارای بزرگوار
با توجه به جزئیاتی که برای بنده تعریف کردید، برداشت بنده این است که کار شما کاملا درست بوده و انتظار درستی داشتید.
چون فرمودید همسر شما سعی می کرده که منظور خودشو توضیح بده و حتی در مقام جبران هم بوده.
بنده به هیچ عنوان سکوت همیشگی را توصیه نمی کنم. ممکن گاهی سکوت بنابر یک سری شرایط راهگشا و صحیح باشد. اما نمی تواند همیشه درست باشد. گاهی باید قاطعانه و البته در کمال ادب برخورد کرد.
انسانها برای داشتن روابط سالم موظف هستند به یکدیگر احترام بگذارند وباااااید این احترام دو طرفه باشد. و احترام یک ظرفه بالاخره روزی شکسته می شود.
سلام خسته نباشید…
اگه در فضای مجازی و محیط های مانند آن مورد اهانت و فحاشی و خرد شدن شخصیت قرار بگیریم چه عکس العملی از خودمون نشون بدیم…. خصوصا اینکه در نظر بگیرید طرف کم سن و سالتر از خودمان باشد
سلام به شما جناب مهرآرای عزیز
پیشنهاد اول بنده این است که تا جای ممکن در فضای مجازی از بحث و جدل بپرهیزید. چون اصلا فضای مناسبی برای یحث کردن نیست. مخصوصا اینکه در بیشتر مواقع ما با علایق،عقاید و سلایق طرف مقابل آشنا نیستیم. در واقع بهتر بگویم ما منظق او را نمی دانیم.
اما در نهایت اگر با توهین روبرو شدید، پیشنهاد می کنم سعی کنید از ادب خارج نشوید و پاسخ نان هم محترمانه اما می تواند دندان شکن باشد. یادتان باشد بقیه از روی واکنش ما و فرد توهین کننده به قضاوت شخصیتت نان خواهند پرداخت.
به نظرم سکوت گاهی در مقابل افراد کم سن و سال می تواند عالی باشد. و گاهی تاسف برای ادب و فهم او هم می تواند پاسخی محکم باشد.
سلام اقای متین من یه شخصیت اسکیزوئید با اعتمادبنفس پایین و همینطور عزت نفس ضعیف هستم تمام ویدئوها و فایل های شمارو نگاه کردم وخوندم تو دوره رایگان هم شرکت کردم اما نمیدونم چطور به درسهای بعدی دست پیدا کنم من فن بیان ندارم دائما نگران قضاوت دیگران هستم احساس شکست و خودکم بینی دارم واین باعث شده نتونم سرکار برم ودرحال حاضر بیکار هستم همه اینها باعث شده به فکر خودکشی بیفتم اما حتی جرات اینکارم ندارم نمیدونم باخودم چه کنم امید و انگیزه ندارم دنیا برام قشنگ نیس حس زندون داره واسم ازطرفی چون درآمد ندارم مشکلات مالی فشار آورده درحالیکه پدرومادر و اطرافیان از شرایط من خبر ندارن وفکر میکنند اوضاع خوبه من ۲۷ سالمه و مجرد هستم به دوزبان انگلیسی و فرانسه مسلط هستم ولی هیچوقت با افتخار اینو نمیگم ازتون خواهش میکنم کمکم کنید خودمو پیدا کنم
سلام به شما سرکار خانم سمیرای بزرگوار
پیشنهاد می کنم حتما به این لینک سر بزنید :
https://fullfekr.com/mag/%D8%B4%D8%AE%D8%B5%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B3%DA%A9%DB%8C%D8%B2%D9%88%D8%A6%DB%8C%D8%AF/
در این لینک افرادی هستند که به شما در زمینه مسکلی که دارید مشاوره تخصصی بدهند
سلام من یه جایی تازه مشغول به کار شدم که یه خانم با مدرک دکتری و سمت بالا رفتارش از نظر بنده توهین امیزه شاید هم من زیادی حساسم به نظر شما اگر قرار به صحبته چجوری بهش بفهمونم که رفتارش توهین امیزه و اینکه این خانم خودش روانشناس و مشاور هم هست اما تو رفتارش حس توهین کردن بهم میده
سلام به شما سرکار خانم نازنین بزرگوار
لطفا با جزئیات بیشتر یکی از رفتارهای ایشون رو توضیح بدید تا بتونم بیشتر کمک تون کنم
سلام
وقتتون بخیر وممنون از توضیحات عالیتون.به نظر شما اینکه با فردی از اعضای خونوادمون که این خصوصیات رو داره وتوی هربار حرف زدن عادی هم با افراد بدبرخورد میکنه با قهر کردن ویا بی توجهی به صحبتاش میشه راه به جایی برد؟البته ایشون سنشون هم پایین نیست و۳۴ سالش هست وتغییر پذیر هم نیست والبته من واقعا نمیدونم چطوری باهاش برخورد کنم که هم حرف نشنوم هم به بی احترامی هاش ادامه نده.ایشون به همه اعضای خانواده توهین میکنن.ومادرم وقتی مدام به حرفش گوش میده وچشم میگه بدتر بهش توهین میکنه اما به پدرم کمتر.من نمی خوام باهاش برخوردی بکنم که پدر ومادرم ناراحت بشن از دستم چون بزرگتر از منه اما اگه مثل مادرم هم برخورد کنم یا چیزی نگم بدتر میکنه.تنها راه اینکه جلدی قلدریش رو کسی بگیره اینه که قلدرتر از خودش باشه یا ابراز بزرگی کنه ویا عین یه برده باشه براش
حالا به نظرتون چیکار میشه کرد؟
پیشاپیش ممنون از پاسخوییتون
سلام به شما سرکارخانم زهرای بزرگوار
بله باید جلوی این فرد ایستاد و اجازه نداد که توهین کنه
هیچکس در هیچ مقام و جایگاهی حق اهانت به دیگران را ندارد.اینکه بخواین هم حرف نشنوین و هم این فرد به بی احترامی هاش ادامه نده احتمالا ممکن نیست. چون هر راه حلی پیامدهای مخصوص به خودشو داره و هیچ راه حل بدون پیامدی نیست.
باید تست کنید. شاید بی محلی جواب بده و شاید ایستادن جلوی او. بستگی داره که شما بخواین پیامدهای کدوم از این دو راه حال رو بپیذیرید.
سلام
من یه خواهر دارم ۴سال ازم بزرگتره خدا نکنه من اشتباهی بکنم مدام تو جمع خانوادگی منو مسخره میکنه خیلی برام ناراحت کننده اس ولی خب بهش چیزی نگفتم ولی الان چند وقته به اصرار خودم وارد یه کلاس آموزشی شدیم خدا نکنه من کوچیکترین اشتباهی کنم تو کل کلاس اشتباهمو فریاد میزنه و غش غش میخنده واقعا نمیدونم باید چجوری باهاش برخورد کنم حتی چندین مرتبه تذکر دادم ولی فایده نداره خیلی از این موضوع رنج میبرم،متاسفانه جدیدا کل خانواده رو مسخره و تحقیر میکنه نمیدونم باید باهاش چیکار کنیم و خودش پر از اشتباهات بزرگه گاهی اینقدر کودک و کم ذهن میشه که به دور از ذهنه ولی من هرگز تلافی نکردم حتی ناراحتم میشم براش و گریه میکنم
سلام به شما سرکار خانم ستاره
حالا که چندبار بهش تدکر دادید و توجه نکرده پیشنهاد می کنم اینکار رو تست کنید
سعی کنید اینکارو با خودش انجام بدید. من تصور می کنم که نمیدونه و آگاه نیست کاری که می کنه چقدر ناراحت کننده و بده. البته این یک تکنیکه فقط برای آگاهی دادن به ایشون نه اینکه تبدیل بشه به یک وسیله انتقام. چندبار که همین کار رو با خودش بکنید احتمالا متوجه کار بدش میشه یا لااقل از ترس اینکه دوباره اینکارو نکنید کارش رو ترک می کنه. حتما میشه از بقیه اعضای خانواده هم کمک گرفت تا اونها هم اینکارو بکنن. اما اول خود شما انجامش بدید. شاید خودتون به تنهایی نتیجه گرفتید.
بازهم تاکید می کنم این تکنیک نباید تبدیل به یک رفتار دائمی بشه. چون کلا اشتباهه آسیب بیشتری به ایشون و روابطش با شما و خانواده میزنه. اما در حد چند بار که فقط ایشون رو تادیب کنه ممکنه موثر باشه
سلام من ۲۰سالمه من یک رفیق دارم که ۱۲ساله که دوستمه یعنی از دوران تقریبا بچگیم ما باهم صمیمی بودیم این رفیق من خیلی با قهر کرد و رفت و من رفتم و باهاش صلح کردم بابت احترام دوستیمون. اون همیشه منو سرزنش میکرد وبه من میگفت تو احمقی که این کارو کردی و اون کارو نکردی تا اینکه یک روز که باهم رفتیم بیرون داخل بازار قرار بود من برم یک کتاب کرایه کنم که برادرم زنگ زد روی گوشیم که حالم بده من به علی یعنی دوستم گفتم تو کتاب کرایه کن من میرم یه جا که صدا نیاد ببینم داداشم چشه باسرعت رفتم که با داداش کوچیکترم صحبت کنم و راهنماییش کنم همین که من رفتم کتابفروش به دوستم گفت این دوستت مشکل داره و بعد دوستم گفت که این منگله عقل نداره بعد از اینی که از کتاب فروش شنیدم که بهم گفت که دوستت چه حرفی زده ناراحت شدم دلمم نمیخواد این دوستی قطع بشه کمکم کنید که باید چه کنم
سلام به شما دوست عزیر جناب آقای رحیم
دوستی به هر قیمت اصلا به نفع شما نیست. البته من نمی خوام بگم حتما قطع رابطه کنید. اما اگر قرار باشه ایشون هر وقت دلش خواست بره و هر چی دلش خواست بگه که اینکه دوست نیست.پیشنهاد می کنم با این شرایط به دوستی تون ادامه ندید مگر اینکه با ایشون صحبت کنید که دست از این کارهاش برداره. احترام باید دو طرفه باشه و احترام یک طرفه بالاخره یه روزی خسته کننده میشه.
سلام…من چند روز پیش تو محل کارم رئیسم با صدای بلند و تمسخرآمیز باهام حرف زد اولین بارش بود همیشه باهام خیلی خوبه کار منم خیلی اشتباه بزرگی نبود،چند روزه اعصابم بهم ریخته چیکار کنم
سلام به شما دوست عزیز
شاید اینبار حال ایشون خوب نبوده و میزان برخوردی که داشتن از میزان اشتباه شما بزرگتر بوده
فایل صوتی این صقحه رو دوباره گوش بدید
کمکتون کنه که راحت تر با این موضوع کنار بیایید
سلام. من فارغ التحصیل کارشناسی اتاق عمل از دانشگاه تهرانم! اینو گفتم که بگم درس خوندم و به اندازه ی خودم تلاش کردم! باید طرح برم! ولی بخاطر برخورد بد جراحا و بخصوص جراحای زن ۲ ساله از رفتن به طرح خودداری میکنم! شما بگین من چیکار کنم؟ من کارمو خیلی خوب انجام میدم! ولی باز به من توهین میکنن و میخوان همیشه این موضوع رو بیان کنن که من زیر دستشونم! من برای رفتن از ایران باید طرح رو بگذرونم…. چطوری ۲ سال باید با رفتار زشت این آدما کنار بیام؟؟
سلام به شما دوست عزیز
من کاملا احساس و ناراحتی شما را درک می کنم. اما خب شما هدفی بزرگ و مهم دارید که راه رسیدن بهش از این مسیر می گذره.
دقت کردید که الان ترس از اون جراحای بد اخلاق موفق شده کار به مراتب بدتری با شما بکنه و اینکه دوساله شما رو معطل نگه داشته.
به نظرم به این مسیر برید اگر هیچ راه دیگه ای ندارید و هر وقت از اونا توهین شنیدید به خودتون یادآوری کنید که شما هدف بزرگتری دارید و این مسائل خاشاک سر مسیر این هدف بزرگ است.
بیشتر دقت کنید. پیامدهای منفی کدوم میسر بیشتر و بدتره. بی خیال شدن هدف تون یا حرف و طعنه شنیدن از جراحا
سلام.مشکلی که خیلی منو اذیت میکنه این هست که آدمها خیلی راحت عصبانیتشون از جای دیگرو سر من خالی میکنن بدون اینکه بخوان کوچکترین اهمیتی به ناراحت شدنم بدن.مورد دیگه اینکه خواهرام کوچکترین احترامی برام‌قائل نیستن وخیلی راحت هرجور دلشون بخواد باهام رفتار میکنن.روزی رو یادم نمیاد که بت رفتارشون اذیتم نکرده باشن.من آدم خوش اخلاق و خوبی هستم و کار با کسی ندارم.پیام دادم خدمتتون اگه ممکنه کتابی یا چیزی بهم معرفی کنید که بتونه کمکم کنه.مرسی
سلام به شما سرکار خانم فریده بزرگوار
به نظرم این شما هستید که به اونا اجازه میدید با شما اینچنین رفتار کنند.
آیا اونا با همه اینطوری رفتار می کنند یا فقط با شما
این ما هستیم که نباید به بقیه اجازه بدیم هر طور که دوست دارند با ما رفتار کنند.
من پیشنهاد می کنم که دوره رایگان مارو حتما شرکت کنید. یکی از درس های دوره دقیقا راجع به رفتار جراتمندانه است
برای شرکت در این دوره روی عبارت زیر کلیک کنید :
دوره رایگان عزت نفس و اعتماد به نفس
سلام
سلام به شما سرکار خانم رها بزرگوار
در خدمتتون هستم
بفرمائید
سلام
بعضی آدم ها اصلا رفتار خودشون رو بررسی نمی کنند که چه اشتباهاتی دارن و اگر طرف مقابل بعد از مدت ها و بارها در مقابل این رفتار عکس‌العمل نشان بدن فکر می کنند مشکل از طرف مقابلِ
لطفا قبل از متهم کردن دیگران، رفتار خودمون رو چند بار بررسی کنیم.
سلام به شما جناب آقای محمد عزیز
بسیار به جا فرمودید
انسان های مسئولیت پذیر در هر واقعه یا اتفافی اولین کاری که می کنند، این است که نقش خود را در آن بررسی می کنند واین سوال را می پرسند که من در این جریان چه نقش و تاثیری داشتم و اگر رفتار دیگری داشتم چه نتیچه ای متفاوتی می گرفتم
سلام . وقتون بخیر . من ۲۷ سالمه و ۸ ماهه ازدواج کردم . همسرم اغلب در تنهایی و جلو خانوادش و و خیلی هم کم جلو دوستانش منو تحقیر میکنه . مثلا اگه از دستم یه قاشق هم بیوفته بهم میگه دست و پا چلفتی( در صورتی که خیلی عادیه و ممکنه اتفاق بیوفته و ….. . شبیه این موارد خیلی زیاده و و برای نمونه بهتون گفتم که بدونید چطوری منو تحقیر میکنه . بخصوص به هر دلیلی جلوی اشخاصی که میدونه سطح خیلی خیلی پایینی دارن بیشتر دوست داره منو کوچیک کنه در حالی که میدونه من غرور و اعتماد بنفس خوبی دارم . از تخریب من جلو خواهرش هم خیلی لذت میبره . و اینکه وقتی با هم به مشکل میخوریم سعی میکنه برای تلافی کردن منو جلو بقیه خراب کنه . لطفا منو راهنمایی کنید
سلام به شما سرکار خانم مژگان بزرگوار
رفتارهای همسر شما به هیچوجه قابل توجیه و کنار آمدن نیست.پیشنهاد می کنم حتما به شکلی قاطعانه با ایشان ضحیت کنید و ازشون بخواین که اینکار رو نکنن.
بهشون بگید که اینکار ایشون شما رو خیلی ناراحت می کنه و روی رابطه تون با ایشون خیلی تاثیر منفی داره.
بهش یادآور بشید که اگر شما هم مثل خودش باهاش رفتار کنید و همین کارها رو جلو بقیه باهاش انجام بدید چقدر می تونه ناراحت و کوچیکش کنه.
برای داشتن یک رابطه سالم و باید طرفین رابطه حتما به همدیگه احترام بگذراند
سلام من ۱۹سالمه و تقریبا اغب اوقات سعی کردم کسیو ناراحت نکنم و به همه اطرافیانم کمک کنم…
ولی تو جمع ازهمون اطرافیان حتی پدر مادر خودم بی احترامی دیدم… پدرو مادرم همش انتظار دارن من مثل تفکراتشون باشم.. اصلا من و عقایدمو جدی نمیگیرن و هروقت باهاشون حرف میزنم اینقد که دلیل میارن و بدیامو میگن به دعوا ختم میشه… واقعا خستم و حس پوچی دارم… خیلی مورد بی احترامی و تمسخر قرار گرفتم.. لطفا کمکم کنین
سلام به شما سرکار خانم پورغلامی بزرگوار
شرایط شما را درک می کنم
رفتار والدین شما صحیح نیست و اگر فقط وفقط روی نقاط ضعف شما تمرکز می کنند و نقاط قوت و ویژگی های مثبت شما را در نظر نمی گیرند، قطعا به صورت ناخواسته به شما لطمه می زنند.
پیشنهاد من اینه که با هر کدوم که منطقی تر است و رابطه بهتری دارید ( پدر یا مادر ) بشنید و جدی صحبت کنید و بهشون بگید که این رفتار چقدر شما را ناراحت می کند. البته نحوه گفتن این موضوع خیلی مهم است. سعی کنید با آرامش و بدون لحن تند این موضوع را در میان بگذارید.
در ضمن در کنار این کار پیشنهاد می کنم، در دوره رایگان سایت ما شرکت کنید. برای شرکت در این دوره روی عبارت زیر کلیک کنید. دوره رایگان عزت نفس خیلی به شما کمک می کند که با چالش های زندگی قدرتمندانه و با آگاهی بیشتر روبرو بشید و از پس اونها بر بیابید :
دوره رایگان عزت نفس و اعتماد به نفس
سلام من ۱۹ سالمه. چند شب پیش خونه عموم اینا رفته بودیم،همون لحظه های اولی که رسیدیم اونجا دختر عموهام که یکی از اون ها هم سن من و اون بکی کوچیکتره شروع به توهین کردن…از همون لحظه اول گفتند که اووه چ زشت شدی…اینو تحمل کردم.. چند دقیقه بعد که با دوستم کار داشتم با اینکه ازشون خواهش کردم که ساکت باشن اما هر دو شرو به داد زدن و فحش های زشت کردن… که مجبور به قطع کردن تماس شدم و بعد از اون هم به فحش دادن ادانه دادند…من عصبانی شدم و از اون اتاق اومدم بیرون و بعد دوباره به اصرار خانواده رفتم پیششون دوباره… همه این اتفاق ها تو ۳۰ دقیقه اتفاق افتاد.. بعد از اون هم خود دختر عموم شروع به صحبت کردن با گوشی خودش شد و اصلا ب اینکه من اونجا به عیادتش رفته بودم نکرد… آخر سر هم موقع اومدن به مادرم با پروی گفتکه زن عمو به دخترت یه قرص اعصاب بده نیاز داره واقعا… که من اینحا از دست مادرم هم عصبانی شدم که چرا چیزی به اون نگفت… بعد از اومدن ب خونه از شدت عصبانیت و ناراحتی گریه کردم… با اینکه اولین بارشون هم نبوده و همیشه به من توهین میکنن… واقعا نمیدونم چیکار باید بکنم… باهاشون راحت باشم فحش میدن و سنگین هم باشم باز هم همینطور… نمیدونم چ رفتاری باید داشته باشم…
سلام به شما سرکار خانم آشوری عزیز
آیا تا به حال شده با این دو نفر به صورت جدی صحبت کنید و ازشون دلیل رفتارشونو بپرسید. یا اینکه بهشون بگید این رفتارشون شما رو ناراحت می کنه و ازشون بخواید این رفتارشونو ادامه ندن؟ اگر خواستید چنین کاری انجام بدید، ترجیحا صداشون کنید بیرون و باهاشون تنها باشید. و به هیچ عنوان انتقادتون رو با لحن تند بازگو نکنید.
پیشنهاد می کنم اینکارو انجام بدید و اگر جواب نگرفتید و این دو نفر به رفتارشون ادامه دادند، روابط خودتونو باهاشون قطع کنید. و تا زمانی که برای شما اجترام قائل نشدند رابطه رو از سر نگیرید. اگر والدین تون ازتون پرسیدن که چرا اینکارو کردید اون موقع دست تون پره. می تونید بگید من باهاشون صحبت کردم و دوستانه خواستم که اینکارو نکنند اما اونها توجهی به خواسته من نکردند و به بی احترامی شون ادامه دادند. چرا من باید با افرادی که برای من ارزش و احترام قائل نیستند ارتباط داشته باشم؟
وقت بخیر
من با دوستم چت میکردم بعد باهم شوخی کردیم اونم یه حرفی زد (توهین امیز بود) ولی به خنده
منم با خنده جواب دادم لطفا درست صحبت کن
اونم هی ادامه میداد من تو همچین مواقعی باید چکار کنم؟
سلام به شما دوست عزیز
وقتی دوست شما به خواسته شما از روی عمد توجهی ندارد، پس چاره ای نیست مگر اینکه بعد از تذکر به ایشان مکالمه را قطع کنید.
البته حتما قبل از آن قاطعانه از ایشان بخواهید رعایت ادب کند، اگر نپذیرفت یا ادامه داد به او بگید که اگر ادامه دهد رابطه را ادامه نمی دهید. و اگر بازم ادامه داد پس راهی جز قطع رابطه نمی ماند. البته با توجه به اینکه ادب برای شما ارزش بزرگی در دوستی است، قطع رابطه را پیشنهاد کردم.
سلام.علی هستم از شخصی طلبکار بودم که مکرراً امروز و فردا می کرد نهایتا برای اینکه بدهی اش را ندهد با توهین های وقیحانه با من برخورد کرد و حتی چند بار تلفنی حرفای بسیار رکیکی نثارم کرد که قابل بیان نیست مدتی گذشت و چون مدرکی نداشتم پیگیر مطالبات ام نشدم بعد از گذشت دو سال هر وقت مرا می بیند متلک پرانی می کند تا اینکه چند روز پیش با ماشین پیچید جلو من و درگیری لفظی پیدا کردیم و مجددا زنگ زد و توهین های غیر قابل گذشت نثارم کرد و من چون شخص آبروداری هستم توان درگیری و فحاشی ندارم.می خواهم اگر به قیمت جانم هم تمام شود انتقام سختی ازش بگیرم.شب ها تا صبح خوایم نمی برد مانده ام چه کنم
سلام به شما علی آقای عزیز
انیجا بحث هزینه و فایده مطرح می شود
آیا مبلغی که به ایشان دادید ارزشش با حان، سلامت و آرامیش شما برایری می کند؟
آیا واقعا ارزش دارد که به خاطر آن اینها را از دست بدهید؟
من نمی گویم که ارزش دارد یا ندارد. بلکه این انتخاب با شماست.
ولی چون مدرکی ندارید و ادامه این تنش ممکن است به قیمت جان شما یا ایشان تمام شود، پس اگر می توانید قید آن را بزنید.
ولی اگر نمی خواهید قید پولتان را بزنید، آگاه باشید که پیامدهای پس گرفتن پول تان چه می تواند باشد و با آگاهی از این پیامد ها اقدام کنید.
گاهی جسارت در سکوت و گذشت است.
سلام.من امیر محمد هستم و ۱۶ سالمه.امروز در کلاس فوتبال با یک نفر(که قبلا باهاش دوست بودم ولی الان باهاش قهرم)بحثم شد و وقتی کلاس تموم شد فهمیدم که هنگامی که ازمن دور شده و من صدایش را نمی شنیدم دشنام بسیار بدی به من داده است.با این فرد چگونه باید رفتار کنم.همچنین سایت خیلی خوبی دارید ممنون
سلام به شما امیرمحمد آقای عزیز
پیشنهاد بنده اینه جوری رفتار کنید که انگار نشنیده اید که او به شما چه دشنامی داده. چراکه اگر آن فرد شجاعت و ادب داشت ناراجتی اش را در حضور شما و با ادبیات صحیحی عنوان می کرد. حالا که چنین جسارت و ادبی نداشته بهتر است شما هم وانمود کنید که چیزی نشنیده اید. اگر در حضور شما اهانت بدی به شما کرد، به او بگویید که حق ندارد به شما بی احترامی کند و باااااید مودب باشد.اگر محکم و با اقتدار از او بخواهید که مودب باشد، مطمئنا تاثیر گذار خواهد بود.
تبریک میگم به شما که به دنبال برخورد صحیح و عاقلانه هستید
سلام
من متاسفانه در محیط کارم این شرایطو دارم
همکارم که سمتش مدیریت مطبه همیشه درحالِ توهین تحقیره واقعا برای من خسته کننده شده من عاشق کارمم ولی بخاطر این خانم بارها خواستم کارمو ترک کنم خواهش میکنم راهنماییم کنید واقعا شخصیتمو له میکنه
سلام به شما دوست عزیز
حتما باید با ایشون صحبت کنید و بهشون بگید که رفتارش چقدر در کیفیت کار شما و رابطه تون تاثیر گذاره
اما سعی کنیدنکات زیر را رعایت کنید :
موقعی بهش بگید که حالش خوبه و سرحاله
تلاش کنید که کمتر جنبه انتقادی داشته باشه و بیشتر خودتون رو مخاطب قرار دهید مثلا بهش بگید : ببین… وقتی با من اینطوری صحبت و رفتار میشه کیفیت کارم پایین میاد و این چیزی نیست که مورد انتظار شما باشه. اگر شکل ارتباط و گفتگومون با هم تغییر کنه به نظرم کیفیت کار و حال هر دومون بهتر میشه
و در نهایت اگر ایشون توجهی به صحبت های شما نکرد و کارش رو ادامه داد، دیگه باید قاطع صحبت کنید و ازش بخواین که کارش رو تکرار نکنه. اگر مرجع بالاتری هم دارید میتونید به ایشون مراجعه کنید و از این خانم پیش اون فرد گله کنید و حتما بگید که هدف شما بالا بردن کیفیت کار و سلامت روح تون هست که دارید شکایت ایشون رو می کنید
۱) اول ازش می خایم ک تغییر بده رفتارش
۲) خودمون تغییر می کنیم و می پذیریم
۳) ترکش می کنیم
این طبقه بندی بهتر
با سلام به شما سرکار خانم سارا بزرگوار
ممنونم که فایل صوتی رو گوش دادید و پیشنهاد خودتونو برای ما نوشتید
به نظر بنده گاهی بهتره جای مورد اول و دوم رو تغییر بدیم. گاهی با تغییر رفتار خودمان به نتیجه مطلوب می رسیم. ودیگر نیازی به تغییر دادن دیگری است. من پیشنهاد می کنم اول از همه سعی کنیم خودمان را تغییر دهیم. اگر نتیجه نگرفتیم از طرف مقابل بخواهیم که تغییر کند.
سلام
بنده ۴ ساله ازدواج کردم و در اینمدت بخاطر همسرم تمام رفتارهای زشت خانواده شوهرم منجمله دروغ هاشون؛ توهین ها؛ حرفای زشتشونو جواب ندادم و حای سعی کردم مدام با رفتارها و کارهای خوبی ک حتی وظیفه من نبوده سعی کنم اونهارو تغییر بدم ک بامن درست رفتار کنن اما متاسفانه نتیجه نمیده. از طرفی کلا در مقابل توهین دیگران اکثرا سکوت میکنم و توان جواب دادن نیستم.مسئله مهمتر هم اینکه حتی وقتی همسرم کاملا مطمئنه ک حق با منه ، اجازه کمترین برخوردی رو نمیده و بلعکس با من برخورد میکنه بجای اینکه جلوی توهین خانواده اشو بگیره . لطفا منو راهنمایی کنید.. من چکار کنم؟
سلام به شما دوست بزرگوار
کاملا واضحه که باید پاسخ اهانت دیگران را بدید. مخصوصا اینکه قبلا کلی تلاش کردید که با محبت کردن و احترام گذاشتن، رفتار اونارو تغییر بدید. هیچکس حق ندارد به شما بی احترامی کند. شما هیچ راهی ندارید مگر اینکه جلوی آنها بایستید و بهشون بگید که حق ندارند به شما بی احترامی کنند. ولی برای پاسخگویی متقابل نیازی نیست به بی ادبی متوسل بشید. مثلا می توانید بگویید تا زمانی که یاد نگرفتید به من احترام بگذارید دیگه خونه تون نمیام. اگر همسر شما برای شما ارزش قائل باشد باید تلاش کند تا علاوه بر اینکه خودش به شما احترام می گذارد بقیه هم برای شما حرمت قائل باشند.از تقاط قوت خودتون استفاده کنید و اونهارو تحت فشار بگذارید.گاهی ترک کردن موقتی این افراد می تواند نشانه اعتراض شما باشد و موثر واقع شود. چون تا به حال رفتار آنها و طرفداری بی مورد همسر خودتون رو تحمل کردید، مطمئن باشید به محض اینکه تصمیم بگیرید جلوی آنها بایستید با مخالفت و برخورد بقیه مواجه خواهید شد. اما دلسرد نشید و کوتاه نیاید. .محکم حق تونو مطالبه کنید. بالاخره مجبور می شوند که کوتاه بیایند.
سلام وعرض ادب واحترام خدمت شما
۲۸سال سن دارم دارای مدرک تحصیلی فوق لیسانس…مغازه دارم…مغازه روبروی من یک فرد افغانی پشتو با حداقل سواد در حد خواندن ونوشتن…۱۰ سال کوچک تر ازمن به شدت بی شعور وبی ادب….این فرد به شدت به من حسادت دارد….وتمام سعیش این است که به بدترین نحو به من توهین کند…تا برتری خودش را ثابت کند….بنده به هیچ وجه نمیتوانم محیط کارم را عوض کنم….تصمیم گرفتم تا دیگر با این فرد صحبت نکنم…حتی یک کلمه….بعد از گذشت چند روز وقتی این فرد دید که از هیچ راهی نمیتواند بحثی را با من شروع کرده وتوهین کند….وسط بازار باصدای بلند اسم من را صدا زد وگفت ^ آرمین (اسم بنده میباشد)مغز ندارد ودرک وفهم وهیچ عقلی ندارد^……من به دلیل اینکه کسر شانم میشود بااین فرد جلوی بقیه مغازه دارها دعوا کنم مجبور شدم سکوت کنم….لازم به ذکر است که بگویم کس دیگری هم درمحیط کار بنده وجود ندارد که به واسطه او این فرد حتاک دست از بی احترامی به بنده بردارد……فقط میدانم اگر با این فرد بحث کنم خودم را درحد جایگاه این فرد پایین آورده ام….واگر جوابش را ندهم دیگر مغازه دارها بنده را فردی ضعیف وترسومیبینند….شما اگر جای بنده بودید چکار میکردید؟
سلام به شما جناب آرمین عزیز
امیدوارم که حالتان خوب و سرشار از نشاط باشید.
آیا تا به حال با این فرد به صورت دوستانه صحبت کرده اید یا از او دلیل کارش را پرسیده اید؟
اگر تصور می کنید که با شما صحبت نمی کند، می توانید فرد دیگری را به جای خودتون بفرستید و از او دلیل کارش را بپرسد.البته نباید متوجه شود که از طرف شما آمده. قبل از هر اقدامی باید دلیل این رفتارهایش را بدانید. شاید موردی باشد که با آگاهی از آن، راه حل نیز به ذهن تان خطور کند. چنانچه متوجه علت رفتارهای او شدید، می توانید دوباره برای ما نظر بگذارید تا با کمک هم یک راه حال مناسب برای برخورد صحیح با او پیدا کنیم.
سلام من فایل شما رو گوش دادم ولی متاسفانه به جوابی که میخواستم نرسیدم. اگه مدام به من توهین بشه و نتونم کاری بکنم و باهاش کنار بیام رو همه بلدند و با نهایتا قطع ارتباط کنم اونم همه میدونن. مسئله اینجاست که وقتی طرف مشاوره میخواد هدفش اینه بدون ترک کردن و کوتاه اومدن با اون شخص طوری برخورد کنه که دیگه اجازه توهین به خودش نده. من خودم الان نزدیک به ده ساله یکی تو خونوادم مدام به عناوین مختلف توهین میکنه و هرچی درکش می کنم هرچی مشکلش رو ریشه یابی می کنم فایده ای به حال من نداره چون من شاید برام مهم نباشه و بگم این از کمبودشه ولی تا کی باید این شخص اجازه این کار رو به خودش بده. لطفا شما در مورد این مهارتها صحبت کنید ممنون میشم
سلام به شما دوست عزیز
هرگز قرار نیست درک آن فرد توسط ما، تبدیل به دست آویزی برای او شود که تا می تواند به ما اهانت کند. درکی که در فایل صوتی از آن صحبت شده، بیشتر برای آرامش و تحت تاثیر اهانت دیگران قرار نگرفتن است.
گاهی برخورد قاطع و در عین حال متقابل باید انجام شود و به طرف مقابل نشان دهیم که حق ندارد تحت هیچ شرایطی به ما اهانت کند
گرچه برای برخورد با چنین افرادی فرمول مشخصی وجود ندارد ( جون موقعیت، شخصیت شما، شخصیت طرف مقابل، پیامدهای برخورد متقابل، در هر موقعیتی متفاوت است) اما تلاش می کنم یک فایل صوتی در مورد برخورد متقابل با چنین افرادی ضبط کنم.
السلام علیکم
من میخواهم بگم که خودم با هر کس رفتار خوبی میکنم و همچنان احترام میگذارم اما در مقابل همین رفتار من عکس العملی های منفی با من میکند. حالا شما بگوید من با این قسم آدما چه چوبی باید رفتار بکنم.
خوب وقت خوش
سلام به شما دوست عزیز جناب نوزی عزیز
لطفا برام مثال بزنید. شما چکاری می کنید و دقیقا چه رفتارهایی از طرف دیگران با شما میشه؟
یعنی تغریبا میگید که در مقابل توهین یا پرخاشگری سکوت کنیم
سلام به شما جناب میلاد عزیز
به هیچ وچه
گاهی واقعا لازمه که پاسخ این افراد را قاطعانه بدیم
همیشه نباید سکوت کرد.تمرکز در این فایل بیشتر روی موضوع کمتر آسیب دیدن ما بود.
البته فکر می کنم جای چند تکنیک در پاسخگویی به این افراد خالی بود. که به زودی در فایلی دیگر این تکنیک ها را اضافه خواهم کرد.
سلام من ۱۹ سالمه و با یه آقای ۲۵ ساله صحبت میکنم اخلاقای خوبی داره ولی چیزی که منو اذیت میکنه و نمیدونم چطور باهاش برخورد کنم اینه که وقتی که متوجه چیزی میشه که بر خلاف میلشه بشدت برخورد میکنه و فقط میگه که من اشتباه میکنم یا کار من اشتباهه و اصلا قبول نمیکنه که شاید خودشم برخورد مناسبی نداره تهش میگه تو بچه ای اقتضای سنته در صورتی که من بچگانه رفتار نمیکنم فقط ازینکه میخاد چیزی رو به من تحمیل کنه آزار میبینم میگه من مردم ،مردا اینجورین احساس مرد بودن با قدرت داشتنشونه ، ولی خود من وقتی که حس کنم قدرت تصمیم گیری ازم گرفته شده اذیت میشم ،یبار بحث شد که تقصیر من بود کلی توهین بد کرد در صورتی که من هیچی نگفتم و فقط بهش میگفتم تو هر چی بگی من توهینی بهت نمیکنم بعدش هم اون هم من از هم عذرخواهی کردیم ، یه مسئله ایم درباره ی خودم بهش گفتم قبل ازینکه بخواد کامل بدونه گفت اره میدونستم اینجوریه باشه نمیخوای بمونم نمیمونم وبه یه شخصی که به من مربوطه توهین کرد .تهشم گفت مرسی که این مسئله رو خودت بهم گفتی چون اگه من میفهمیدم خیلی بدتر میشد .کلا اینکه زود عکس العمل نشون میده قبل اینکه بفهمه قضیه چی بوده و همش منو بچه خطاب میکنه و اینکه من باید هی از دلش در بیارم خودش بیخیال نمیشه و خودش میگه که خیلی حساس و زود رنجه . لطفا بهم بگید با این ادم چطور باید برخورد کنم چون هم منطقیه هم بچه بازی خیلی از همسناشو در نمیاره به قول خودش بیش از حد حساسه
با سلام خدمت شما
مطالبی که نوشته بودید را کامل مطالعه کردم
همینطور که که خود این آفا گفتند فرد حساسی هستند. اما به نظر من مشکل کمی فراتر از حساس بودن است.
ایشون پرخاشگر، انتقادناپذیر، و دارای احساس ارزشمندی پایین هستند.این که مردها اینجورین که نشد استدلال.حتی اگرم بعضی از مردها اینطوری باشند، دلیل نمی شود که رفتار درستی باشد.
به نظر من شما باید جدی با ایشون صحبت کنید و از ناراحتی ها و گله هایی که از ایشون دارید بگید. البته نحوه گفتن بسیار مهم است. تلاش کنید این گفتگو را زمانی انجام بدید که هر دو حال خوبی داشته باشید.
حرف هاشو بشنوید. اما بهش بگید که می خواین این مدل رفتارها رو کنار بگذاره.
اگر ایشون قبول کرد، یه مدتی زیر نظرش بگیرید و ببینید آیا به تعهدش عمل می کنه یا خیر. اگر نکرد دوباره تذکر بدید.
اگر ایشون کلا قبول نکرد اینجا دیگه همه چی به شما بر می گرده که آیا می خواین رابطه با چنین فردی رو ادامه بدید یا اینکه جدا می شوید.
همه چی به خود شما بستگی داره. که می خواهید مسئولیت و پیامدهای رابطه با ایشون رو قبول کنید، و یا مسئولیت و پیامدهای جدایی از ایشان را.
با عرض سلام و خسته نباشیدآقای ۲۸ ساله هستم من یک رئیس دارم که خانم هستند. ایشان به خاطر پایین بودن رده شغلی بنده مدام اینجانب را تحقیر میکند و پشت سرم ناسزا می‌گوید و مسخره م میکند و به شدت به قومیت ها دهن کجی میکند و مدام آذری زبان ها را تحقیر میکند و فحاشی میکند مدام از کار بنده خرده گیری میکند و کارم را زیر ذره بین می‌گذارد. دیگه نمیدونم چیکار کنم واقعا از دستش بریدم. هر وقت هم باهاش صحبت میکنم جوری صحبت میکنه که حقمه که اینجوری صحبت میکنه تو. محیط کار همه از دستم راضی هستن و میگن که تو تقصیر نداری این زنه بیمار روانی هستش. هیچ وقت نمیزاره کامل باهاش صحبت کنم یه ذره صحبت میکنم بعد شروع میکنه به حرف زدن بعد داد و بیدا میکنه و میزاره میره نمیزاره حرف بزنم دنبالش هم میرم بدتر داغ میکنه نمیزاره حرف بزنم به نظرتون چیکار کنم دیگه عاصی شدم مدام استرس سر کار رو دارم تو خونه جوری که تو خونه هم تاثیر گذاشته روم
سلام به شما جناب آقای مرتضی عزیز
امیدوارم حالتان خوب باشد( البته اگر این رئیس غرغرو شما اجازه دهد)
با توجه به اینکه همکاران شما هم تایید می کنند که رئیس شما از نظر ارتباطات و سلامت روان دچار مشکل است، پس نتیجه می گیریم که رئیس شما واقعا یک فرد مشکل دار است.
اما شما چکار می توانید انجام دهید :
یکی اینکه شغل خود را تغییر دهید ( انتخاب این عامل کاملا بستگی به تصمیم شما دارد، باید بررسی کنید که با ترک این شغل چه چیزهایی از دست می دهید و چه چیزهای بدست می آورید)
دوم اینکه محل کار خود را تغییر دهید. جوری که شغل را ترک نکنید فقط در قسمتی کار کنید که دیگر ایشان رئیس نباشد
سوم اینکه اگر رئیس بالادست تر از این خانم دارید، با چند مشارکت چندتن از همکاران مورد اعتمادتان به سراغ ایشان بروید و از نحوه برخورد این خانم به صورت جدی انتقاد کنید.
و مورد آخر اگر هیچ چاره ای ندارید و می خواهید تحت هر شرایطی این شغل را حفظ کنید، پس ناچارید ایشان را تحمل کنید
البته همیشه راهی وجود دارد. فقط هر راهی را که انتخاب کنید، باید از قبل مسئولیت پیامدهای آن را بپیذیرید.
سلام از متن زیباتون
دو ساله ک خواهرم ازدواج کرده و شوهر خواهرم توی این مدت بجز هفته های اول منو تحقیر میکنه من ۱۶سالمه و اون به تک تک کارهای من گیر میده و بهم توهین میکنه البته خواهرم چند بار بهش تذکر داده اما هیچ فرقی نکرد جلوی پدر مادرم اصلا بهم حرفی نمیزنه به خاطر رفتاراش تصمیم گرفتم دیگ خونه خواهرم نرم و وقتی ک اونا میان اصلا باهاش حرف نمیکنم اما با سکوتم اون بیشتر بهم تیکه میزنه ک واقعا برام ناراحت کنندس دیگ خسته شدم نمیدونم چیکار کنم میشه کمکم کنین
سلام به شما
اول به خواهرتون بگید که بهش هشدار جدی بده. بهش بگه اگر یکبار دیگه اینکارو بکنه جلوی بقیه منم جوابشو میدم ( یعنی شما جوابشو میدید)
اگر توجه نکرد واقعا اینکارو انجام بدید. جلوی پدر و مادرتون جوابشو بدید و به پدر ومادرتون بگید چندبار بهش گفتم که اینکارو نکنه و اینم بهش گفته بودم که اگر توجه نکنه جوابشو میدم
بگید که اون باید به شما احترام بذاره. و کسی که احترام منو نگه نداره منم پاسخ بی احترامی شو میدم.
در نهایت یادتون باشه اگر هشدارها جواب ندن باید پاسخ ایشونو یک بار محکم ولی با رعایت ادب بدید. چون متاسفانه ایشون توجهی به خواسته شما نمی کنند.
ممنونم از اطلاعات مفیدتون.
همسر من خیلی توهین می کنندو دائم خانواده ی من و همه ی عالم و آدمو زیر سوال میبرند . این موضوع منو سالها رنج میداد اما مدتهاست که بااین رفتارشون کنار اومدم و فهمیدم که این مشکل ایشونه نه دیگران.
سلام به شما سرکار خانم زهرای بزرگوار
با توجه به مطالبی که فرمودید کاملا مشخصه که ایراد از ایشونه.
افرادی که دائما بقیه را تحقیر می کنند و به دیگران و عقاید و انتخاب های آنها احترام نمی گذارند و با توهین سعی در تخریب آنها دارند قطعا مشکل دارند.
چنین افرادی در درون احساس حقارت می کنند و برای جبران این حقارت سعی در کوچک کردن و پایین آوردن بقیه دارند
سلام
ممنون از فایل خوبتون
کانال تلگرامتون مشکل داره
مسئله ای که داشتم بنده با دوست و برادرم تصمیم به زدن شرکتی گرفتم و در مورد سهام دادن در شرکت به علت توقعات بالای دوستم به مشکل برخوردم و تا حدود زیادی حل کردم… قبل از تاسیس شرکت رفتارهایی از دوستم دیدم که مجبور شدم برای اون جایگزینی در شرکت بیارم (البته دوستم هم بیرون نکردم از کار)
دوست بنده از این قضیه ناراحت شد و رفتارهایی نشون داد که در آینده میتونه مشکل ساز باشه
البته اینم بگم خودم هم مقصر هستم که دقیق برخی مسائل را طی نکردم با ایشون…آیا ادامه بدم و با رفتار مناسب نظرشون را جلب کنم؟
سلام به شما دوست عزیز
همه چیز به انتخاب خود شما و از همه مهمتر ارزش ها و اهداف شما بستگی داره
اگر تصور می کنید که دوست تان قصد ندارد که رفتار مناسبی در پیش بگیرد، منظور رفتاری که در جهت تحقق اهداف شرکت باشد، پس شاید بهتر باشد دیگه با ایشون کار نکنید مگر اینکه مجبور باشید و یک سری موانع بزرگ اجازه نده
اما اگر دوستی برای شما از اهداف شرکت بیشتر اهمیت دارد پس بهتره سعی کنید با اینشون صحبت کنید و مشکلات بین خودتان را حل کنید
هیچ کدام از این دو راه حلی که به شما گفتم بهتر یا بدتر نیست. بلکه راه حل بهتر و درست تر بستگی به ارزشها و اهداف شما داره. پیشرفت شرکت برای شما اهمیت بیشتری دارد یا پایداری دوستی تان. یا هر دو به یک اندازه. در نهایت ناچار هستید با توجه به این مسئله انتخاب کنید و مسئولیت پیامدهای انتخاب های خود را به عهده بگیرید.
ممنونم بابت توضیحات و راهنمایی خوبتون عالی بود
سلام به شما سرکار خانم سارا
خوشحالیم که این مقاله مورد توجه تون قرار گرفته
سلام ، من چندین ساله که رانندگی میکنم و پدرم هم راننده است منتها بین شهری و مثلا جاده چالوس تا الان رانندگی نکرده ، بهش گفتم بشین پشت ماشین و منم کنارش و تا جایی که میتونست خوب رانندگی میکرد و مشکلی نبود اما یه جا ، یه ماشینی که جلو ما بود یهو میپیچه جاده خاکی و چون ترافیک روون بود و سرعت ۴۰ تا بود پدرم کمی اومد سمت چپ تا مشکلی پیش نیاد ، ماشین پشت ما ظاهرا در اون لحظه قصد سبقت گرفتن داشت و شاید فک میکرد که ما بهش اجازه سبقت ندادیم یا هر چیزی
اون ماشین بعدا میاد سبقت میگیره با کلی بوق و اینا اما یه ادم فحاش تو اون ماشین که عقب نشسته بود سرش رو از ماشین میاره بیرون و هی به ما و پدرم توهین میکنه ، من خیلی ناراحت شدم چون سخته دیگه ، بعد دیدم پدرم هم دیگه اون اعتماد به نفس رو نداره و گفتم بزن کنار من بشینم.
این خاطره و فحاشی اون طرف واقعا مونده تو ذهنم ، واقعا باید چیکار کرد؟؟؟؟
سلام به شما جناب آقای صادق عزیز
اینکه چطور این خاطره را باید از ذهن خودتون پاک کنید یا اینکه چطور به پدرتان کمک کنید اعتماد به نفس اش را دوباره بیاید؟
با سلام ممنون از سایت خوب شما تشکر پمپ وکیومhttps://parsvacuumpumps.com/%D9%BE%D9%85%D9%BE-%D8%AE%D9%84%D8%A7%D8%A1-%D8%A2%D8%A8-%D8%AF%D8%B1-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%B4-%DB%B2%DB%B5-%D9%85%D8%AA%D8%B1-%D9%85%DA%A9%D8%B9%D8%A8/
سلام و وقت شما بخیر آقای متین محترم
باید بگم من به طور اتفاقی و همین الان که در حال نوشتن این نظر هستم با شخص شما و وب سایت جذابتون آشنا شدم. فایل صوتی رو گوش دادم و باید بگم که عمیقا لذت بردم. با اینکه تا حدی کوتاه اما اشتراک گذاری آن لطف شما را نشان می داد. نکات جالبی بود در مورد مدارا و سازش. ممنون که سعی میکنید مهارت های ارتباطی و سبک زندگی درست به مردم عزیز کشورمون آموزش بدین و دانش خودتون که من از صحبت شما استدلال کردم درک بسیار خوبی روی زندگی و انسان دارین به مردم منتقل کنین. از خدا میخوام توی این مسیر کنارتون باشه.
فقط خواهشی که داشتم اگر امکان داشت سرویس های رایگان خودتون را بیشتر کنید تا کسایی که مشکلات مالی هم دارند بتونن کارتون رو دنبال کنند. مثلا اگر یک آموزشی تدارک می دیدید برای ترک سیگار و به صورت رایگان نشر میدادید، به نظر شخص حقیر کار خیلی بزرگی میشد. البته فقط در حد پیشنهاد بود.
موفق باشید و سربلند
سپاسگزارم از شما جناب آقای انوری عزیز
مطالعه دیدگاه های کاربران عزیر سایت برای بنده قوت قلبه
حتما تلاش خواهیم کرد که آموزش های رایگان بیشتری ارائه دهیم.
در مورد ترک سیگار هم ان شاالله در آینده صحبت خواهیم کرد.
داش اینا که شما توی فایل صوتی میگی در کل بدرد نخور و کاملا کلیشه ای است . یه فایل صوتی پر کردی که نصفش رو نصیحت گویی کنی بقیشم بگی آدم بدهارو حتما ترکش کنید … داداش توی این فایل صوتی که گذاشتی شما حتی نتونستی مشکلی که درباره خاطره بد خودت نوشتی رو برطرف کنی ! … بجا نسخه پیچیدنای کلیشه ایت واسمون لطف کن حداقل دوتا روش روانشناسی بدردخور یاد بگیر تا دیگه وقت مردم رو ایقد تلف نکنی … موفق باشی انشاا.. در یادگیری
با سلام خدمت جناب mahan عزیز
ابتدا تشکر می کنم که نظر و انتقاد خودتون رو با در میان گذاشتید
همینکه فایل صوتی رو گوش دادید و با اینکه از آن راضی نبودید اما حاضر شدید برای ما دیدگاه تونو بنویسید، واقعا جای تشکر داره و بنده از شما ممنونم
درمورد کلیشه ای بودن بنده نظر دیگری دارم. چون تا به حال در مورد برخورد با افراد توهین کننده چنین مطلبی را جایی ندیده بودم
اما در مورد دو نکته با شما کاملا هم عقیده هستم.
اول اینکه این فایل کامل نیست و قطعا نواقصی دارد. اما با شنیدن نظرات ارزشمند شما و دیگر کاربران عزیز سایت حتما در آموزش های بعدی نواقص را برطرف خواهم کرد.
و مورد دوم اینکه فرموده بودید من باید مطالب بیشتری یاد بگیرم. در این مورد از صمیم قلب با شما موافقم. بنده باید و باید همیشه در حال یادگیری باشم وگرنه شایسته این نیستم که معلم و یا مدرس باشم.
در نهایت از انتقادات شما استفاده می کنم تا نقاط ضعف خودم را برطرف کرده و آموزش هایی با کیفیت بسیار بالاتر در اختیار همه کاربران عزیز سایت قرار دهم.
سلام خسته نباشید،ببخشید ولی احساس میکنم این چیزی که شما میگی علتش ترس هست…